De gesloten tijd, wat nu ? – Met Yvo Bindels – Meerval als bonus

Het is zover, die vervloekte gesloten tijd is begonnen… Voor sommigen staat de tijd stil, anderen gaan door op hun manier of vinden alternatieven.  In ‘De gesloten tijd, wat nu?’ stellen we cracks een aantal vragen over het afgelopen seizoen, maar ook wat de plannen zijn voor het nieuwe seizoen.

De vorige keren Simon Torenbeek,  Hilco van Nuil, Oscar Wissink en Carl Greve; nu Yvo Bindels van Spro.

 

Hoe was het seizoen 2018/2019 voor jou?

Na een fantastische Zwedentrip eind mei begon het nieuwe seizoen ronduit spectaculair. Op zowel de Maas als de IJssel liepen er voortdurend meervallen tussen door. Op de normale spinhengels zorgt dat natuurlijk voor het nodige spektakel.

Een heerlijke Zwedentrip eind mei 2018. 

En dat bleek een voorbode van iets wat me het hele seizoen zou achtervolgen; meerval na meerval kwam als bijvangst voorbij, ook vismaten Sando, Han, Lambert, Eddy en Arjan mochten aan de bak tijdens onze visdagen. Zowel tijdens de zomeravonden als in hartje winter bleven ze het actief geviste kunstaas aanvallen. Geen straf natuurlijk, maar ik durfde nauwelijks meer dun te vissen, want die lange drils zijn natuurlijk leuk voor een paar keer, maar op een gegeven moment word je dat wel een beetje zat 😛

De eerste van de vele het afgelopen seizoen.

Ook m’n vismaten mochten aan de bak. Hier Arjan Klop  met een snor. 

’s Zomers stonden de rivieren aardig stil en visten we regelmatig op roofblei en baars. Die laatste konden we in echt grote aantallen vangen. Met hun dappere karakter en mooie uiterlijk, blijft het een fraaie sportvis. Tijdens de zomervakantie in de Italiaanse Dolomieten zorgde de snoekvisserij, wadend in m’n zwembroek en vissend met shads & spinnerbaits voor een leuke afwisseling in de verloren avonduurtjes.

“Met hun dappere karakter en mooie uiterlijk, blijft baars een fraaie sportvis.”

Tijdens de herfst ging het vizier iets meer richting grote baars en ook richting snoek. Hoewel mijn thuiswater zeker geen goed snoekwater is, vind ik dat toch een mooie visserij en is de voldoening des te groter als dat lukt.

Hartje zomer visten we graag op roofblei…

En als die rivieren dan eindelijk gaan stromen, wordt er gelijk fanatiek op snoekbaars gevist. Dit jaar deed ik dat anders dan voorheen. Zo heb ik vrijwel alleen uitsluitend met grotere shads gevist. Het is geen geheim dat de Wobshad 2.0 van 15 cm mijn favoriete wapen is voor de forse riviersnoekbaarzen, ook de Popeyeshad van 17 cm deed het goed. Het vist duidelijk selectiever en hoewel kleine snoekbaarzen ze ook graag pakken, is de kans op flinke vissen groter met dit slag kunstaas.

Grote shads zoals de Popeye 17 cm leverden fraaie vissen op.

 

Nu gesloten tijd, hoe kom jij deze tijd door? 

Ook buiten het seizoen om ben ik nog volop met de roofvisserij bezig, indirect dan weliswaar. Zo komen er later dit jaar bij Spro weer enkele ware pareltjes aan op kunstaasgebied. Verder ben ik inmiddels in voorbereiding op een weekje Zweden met mijn vismaat Sando.

Het aftellen voor een week Zweden is begonnen.

Daarnaast wordt in het gesloten seizoen uiteraard het materiaal tot in de puntjes verzorgd. Loodkoppen, stingers en lijnen worden vervangen. Ook de dreggen van het kunstaas worden nagekeken. Alleen de superscherpe exemplaren gaan mee het nieuwe seizoen in. Een punt waar het volgens mij nogal eens misgaat bij de nodige vissers; vissend met prachtig kunstaas en mooie aanbeten, maar vervolgens meer lossers dan men lief is, simpelweg door stompe haakpunten.

Check deze bijzonder gekleurde meerval. Gevangen met vismaat Han van den Eertwegh. 

Buiten de 10 maanden opgespaarde klussen en het tuinieren wat ik met veel plezier doe, wordt ook de boot weer eens extra goed gesopt en nagelopen. Tevens voor een extra weekendje weg met mijn vrouw is april en mei de ideale tijd. Lekker naar buiten en in gezelschap van ons kooikerhondje er op uit. De lente is voor mij namelijk wel het mooiste jaargetijde!

Zulke topvissen wil je niet missen door stompe haken…

Al plannen voor de opening op die laatste zaterdag van mei? 

Op dit moment tel ik vooral af richting Zweden, maar zodra ik weer thuis ben, worden gelijk weer de nieuwe plannen gesmeed. Die zijn afhankelijk van eventuele stroming en tijdens de openingsdag is de werpende visserij in het ondiepe vaak extra succesvol en bovendien bijzonder spectaculair.

Een van mijn favoriete bezigheden; met jerkbaits vissen op snoekbaars.

Met jerkbaits op snoekbaars is dan een van m’n favoriete bezigheden. Zeker niet voor de aantallen, maar vanwege de sensatie van die aanbeten. Vooral laat in de avond is dat genieten, als vrijwel iedereen weer naar huis is. We doen dus beslist niet mee in de drukke ochtendhectiek op de hellingen, maar vissen wel tot laat door.

Zijn er doelstellingen voor 2019/2020? 

Ik sta sowieso te popelen om met enkele nieuwe kunstaasjes aan de gang te gaan en verwacht daar veel van. Een echte concrete doelstelling heb ik verder nog niet. Targets vind ik in mijn dagelijks werk prima, maar in mijn visserij laat ik me daar niet door beperken. Als het plezier in de visserij en de drive om te presteren in goede balans zijn, komen de resultaten vanzelf.

Gewoon genieten van de visserij, dat is wat telt!

Verder zeggen aantallen me steeds minder. Een handjevol karaktervissen op een moeilijk water met een mooie omgeving geeft me meer voldoening dan dertig eenheidsvissen op een voorspelbaar water. Het lijkt in elk geval een tendens in mijn visserij dat ik steeds meer ga voor kwaliteit dan kwantiteit. Dat beïnvloedt niet alleen m’n kunstaasformaat, maar ook stekkeuze, visdiepte, etc.

Voor een dagje baarzenplagen ben ik altijd wel te porren. Op de foto mijn vismaat Perry van Hemert.

Ook kies ik vaker een techniek die ik gewoon leuk vind om op dat moment te doen, ook al weet ik dat het niet de meest effectieve van het moment is. Pelagisch vissen is bijvoorbeeld totaal niet mijn ding, maar ik begrijp dat een ander juist wel z’n hart ermee ophaalt. Uiteindelijk draait het allemaal om de beleving en het avontuur. En dat is voor iedereen (gelukkig) anders….

Thanks Yvo! Dit was de vijfde  ‘De gesloten tijd, wat nu?’ , de volgende keer zullen we praten met Rick Simmerman.