Rik Sieben is iemand die met een bellyboat geboren lijkt te zijn. Hij en dit vaartuig zijn één geworden en niet onlogisch dat deze expert al meerdere grote toernooien op zijn naam heeft staan. Hij neemt je mee tijdens twee avonturen pelagisch vissen op grote roofvis! Beleef het mee 🙂

Door Rik Sieben

De vakanties zijn weer afgelopen, de Corona komt weer op, kinderen gaan weer naar school dus liggen om 19.00 uur op bed en papa ziet eindelijk weer een gaatje om  ‘s avonds met de mannen het water op te gaan. “Wie gaat er vanavond mee vissen”, post ik in eenapp groep. Helaas hebben de meeste die avond al iets staan, maar vismaat Gregg geeft aan dat hij wel kan. Zo gezegd zo gedaan en we spreken om 19.30 uur af aan de waterkant.

Klaar voor een nieuw avontuur!

Aan de waterkant bouwen we onze bellyboten op en daarbij trekken we veel bekijks van de mensen die nog lekker van het ondergaande zonnetje aan het genieten zijn.  Met enthousiasme en passie leggen we de mensen uit wat er allemaal op de bellyboat zit. “Kun je daar tv opkijken?” Hoor ik vaak  van een geïnteresseerde leek. Vaak antwoord ik dat het op sommige toestellen (Raymarine Axiom) gewoon mogelijk is om Netflix te kijken en zelfs  een drone aan te sturen.

Mijn eigen uitrusting is een kanariegele  Floatmaster XL  met een Garmin 92sv Echomap Plus met GT52 (voor het 2d beeld) en een PS30 transducer en als kers op de taart een gifgroene Floatplus motor met een 16v 31Ah 16.8V accu en een 41Ah 12.6V dus voor een leek best indrukwekkend om te zien 😉

Stel je voor, je hebt nog nooit van een bellyboat gehoord en je ziet dit op het water liggen 😛

Eenmaal op het water duikt een ieder in zijn eigen schermpje en begint de jacht op het grote ‘wild’. Gregg in zijn Livescope en ik begin het water af te scannen met mijn PS30. Het duurt niet lang voordat de eerste signalen zich melden. Het is nog licht en de aasvis ligt dik bezaaid tussen de 3 en 8  meter. De grotere gele bollen op het scherm mengen zich tussen  de aasvis en ze wanen zich veilig voor ons, maar helaas voor hen… niets is minder waar.

 

---

Float Plus Compact Edition+

De visserij met bellyboaten heeft de laatste jaren een ware revolutie doorgemaakt met elektronische aandrijfsystemen. Het bedrijf Float Plus is hierbij toonaangevend. Het meest populair is thans de Float Plus Compact Edition+. Ook Rik Sieben maakt hier met grote tevredenheid gebruik van. Klik HIER.

Compact te vervoeren en te gebruiken met draadloze afstandbediening. Klik HIER. 

---

 

Een grote gele bol doemt links in het scherm op en ik draai mijn bellyboot recht boven de vis. Het draaien boven de vis en naar de vis toe met de motor onder je boot maakt je zo wendbaar, de draaicirkel is zo klein, waardoor je moeiteloos boven de vis kunt blijven manoeuvreren en de vis kunt blijven stalken.

Wat een systeem! Met een handbediening je bellyboat besturen…

De vis zwemt langzaam weg en ik draai de knop van mijn afstandsbediening van mijn Floatplus verder open en ik krijg de gele bol weer in mijn beeld. Iets te hard ga ik over de vis heen en ik zet mijn motor snel in de achteruit waarop ik strak boven de vis lig. Snel drop ik mijn aas, maar de vis reageert niet… langzaam zwemt ie weg.  Toch kan ik zonder moeite boven de vis blijven. Hand-oog-been coördinatie ten top. Alles in één beweging.

 

Grote vis!

Links op mijn tafeltje  het scherm, naast het scherm op een houdertje mijn afstandsbediening, dit alles bedien ik blind met mijn linker hand. In mijn rechterhand mijn hengel, een niet meer te verkrijgen Godfather III Heavy Jerk (klinkt more heavydan dat ie is) met een Daiwa Viento en een 16/00 Berkley Black Velvet lijn.

De Daiwa Viento, wat een reel, wat een uitkomst!

Deze setup heb ik gekozen voor de relatief grote shad van 20 en zware loodkop van 40 gram.  Met een minimale topbewegng kan ik dit kunstaas makkelijk laten ‘dansen’. Daarbij heeft de hengel een flinke ruggengraat, waarmee je optimaal de haak kunt zetten.  De Daiwa Viento reel heb ik gekozen omdat deze met één hand te bedienen is door de unieke Twitching Bar die er op zit. Door hier op te drukken met je duim kun je de lijn telkens een stukje ophalen. Wanneer de vis onder je ligt en wel kijkt, maar niet reageert, kun je met 1 of 2 klikjes je aas heel subtiel iets omhoog krijgen zonder de vis te laten schrikken. Vaak zie je dan de vis ook heel langzaam meekomen en wanneer dat gebeurt, kun je je gaan voorbereiden op een ferme, harde knal.

Een oersterke lijn, ik gebruik de 16/00 diameter voor mijn visserij. Klik HIER. 

Terug naar de gele bol op dat moment. Ik bleef iets doorvaren en zag op mijn 2D beeld de streep steeds dikker worden. Nu wist ik dat ik er boven zat en dropte mijn aas. Ongeveer 2 meter boven het signaal rem ik de lijn af met mijn duim en laat de shad langzaam verder zakken tot een meter boven de vis.

Ik zie op de Ps30 dat de bol iets uitrekt en het signaal gaat verticaal transformeren, het lijkt wel alsof hij gaat staan, met zijn kop naar mijn shad toe. Op mijn 2D scherm zie ik dat de streep langzaam omhoog komt, maar toch blijft hangen. Ik geef een klein wiebeltje met de staart en duw mijn hengeltop heel langzaam zo ver naar beneden, dat mijn shad op het beeldscherm tot één grote bol versmelt met de vis.

Mijn cockpit 🙂 Bovenop mijn telefoon met de Navionics Boating App. Een absolute must voor deze visserij in het donker. Klik HIER.

Op het 2D beeld zie ik nog maar één dikke streep, nu wordt het spannend, en ja hoor… uit het niets een keiharde aanbeet. Ik sla aan, voel de vis en… los!! G#*^% K$%… Vervolgens zie ik de grote bol met een noodgang de diepte in schieten. Ik kijk mijn shad na en zie eigenlijk niks bijzonders. Balen! Shit! Al helemaal omdat het daarna lang duurt voordat er nieuwe grote signalen te zien zijn.

De 80’er van die avond 🙂

Dan wordt het donker en zie je de dynamiek in het water veranderen. De scholen aasvis trekken meer richting de waterplanten en de diepte in. De rovers lijken wel wakker geworden te zijn.  Steeds meer signalen zijn er zichtbaar, het lijkt ook of ze opeens ‘aan’staan. Uiteindelijk vang ik 8 vissen, waaronder een van 80 cm en een beauty van 82 cm. Gregg pakt uiteindelijk zeven vissen.

Ook Greg ving zijn vissen!

 

Vol de planten in

Een heerlijk resultaat, maar toch zit het me nog niet lekker dat ik die dikke vis loste. In mijn hoofd ben ik mijn afspraken al aan het schuiven en heb ik ineens twee dagen daarna nog een avond vrij. Ik vraag weer in de appgroep wie gaat er mee wilt gaan,  want gedeeld plezier is dubbel plezier. Binnen 5 minuten hebben we een leuk gemêleerd gezelschap bij elkaar. De jongste  is 11 jaar Fair Graphorn (absoluut de toekomst)  en de oudste, tot mijn grote schrik, ben ik zelf.

Alle boeven bij elkaar 😛

Tijdens het opbouwen praat ik de jongens een beetje bij over de ervaringen van 2 dagen ervoor en we gaan langzaam het water op. Ik heb in de gaten dat de wind iets is gedraaid en zie dan ook grote los drijvende plakkaten van  gemaaid fonteinkruid om ons heen drijven. Het duurt dan ook niet lang voordat ik de eerste strengen in mijn Float Plus motor heb.  Toch hoef ik me hier geen enkele zorgen over te maken. Deze nieuwste versie van Float Plus is voorzien van een geïntegreerde wier-ring. Eerder heb ik dit systeem getest op het Hollands Diep, opzettelijk in dichte plantenbegroeiing en… Wauw, wat een verademing!

De nachtmerrie voor menig (belly)bootvisser.

Ook nu weer. De eerste slierten zaten er al omheen en ik begon te spelen met mijn voor-en achteruit. Voordat ik het wist had mijn motor met de krachtige 16v accu deze slierten in stukjes gehakt. Wat een ingenieuze oplossing. Sowieso, als je de motor op de juiste plek hebt zitten, is het een keer met je hand onder je stoel en trek je alles wat er rondom zit zo af.

Fonteinkruid is natuurlijk echt ellendig spul,  menig benzinemotor is er al in vastgelopen en ik besefte dat het deze avond wel extra oppassen was voor deze losse bende. Safety first, al helemaal in het donker.

Klaar voor een nieuwe strijd.

De avond begon weer zoals 2 dagen ervoor, veel aasvis hoog in het water en nog weinig grote signalen, maar zodra de zon onderging, zakte de aasvis en uit het niets doemden de grotere signalen weer op. Ik had mezelf dit keer voorgenomen om alleen maar te ‘droppen’  op echt grote signalen.

De munitie! Sowieso altijd Vissenberg Lures mee. Klik HIER.

Na een beetje zigzaggen zag ik dan een vaag geel bolletje steeds groter worden. Ik wist gelijk dat dit een grote vis moest zijn en ik zorgde dat ik er perfect boven kwam. Het ultieme doel daarbij is de 2D transducer en de PS30 in één lijn gelijk te hebben, ten teken dat de vis zich recht onder je bevindt. De volgende stap is het droppen van je shad. Ongeveer 2 meter boven de vis rem ik de reel af met mijn duim en laat heel langzaam het aas steeds dichter bij de vis komen.

 

Boem

Een paar keer trillen met het staartje, maar ik zie de vis langzaam vertrekken met mij uiteraard in de achtervolging.  Ondertussen haal ik mijn lijn op en pak een andere shad en terwijl ik aan het sturen ben met mijn benen om boven de vis te blijven, knoop ik er een andere shad aan, half kijkend op het beeld, half kijkend naar de knoop in het kleine lichtje van mijn hoofdlamp.

Check hoe vet! 🙂

Ik zie dat ik weer boven de vis  zit en drop mijn shad weer op dezelfde manier, maar weer heeft de vis geen interesse. Nogmaals haal ik de lijn op en ga ik achter de vis aan. Nu pak ik een kleiner shad, een KYO V-tail die ik net die avond van Gregg had gekregen. Dit in combinatie met een felroze loodkop. Dan… 2D, Ps30, check, green on… go (voor de para’s onder ons :-P). Ik drop de shad voor de vis en het lijkt weer net of de vis gaat staan. De gele bol wordt meer een streep en ik zie zijn kop richting mijn aas gaan. Op de 2D zie ik de gele streep langzaam omhoog gaan naar de streep van mij aas… Boem!

Daar word je midden in de nacht gewoon bang van natuurlijk…

De vis grijpt het aas vol, de hengel buigt en ik sla aan. Ik voel meteen dat het een goede vis is. De hengel buigt, maar gaat niet omhoog en je voelt dat alle kwaliteiten van je hengel aan de bak moeten. De hengel staat krom, maar blijft ook krom staan. Tijdens de dril roep ik dat ik een grote vis heb. Jordi ligt het dichtst in de buurt en is als eerste bij me. Hij begint te filmen en te lachen en zegt: “Die meetbak is te klein met je 120cm!”

Wat een beauty!

Na een goeie dril schrikken we beiden van de grote snoekenkop die op dat moment boven komt. Ik pak hem gelijk in de kieuwgreep en trek hem mijn schoot op. Ondertussen zijn de anderen ook om mij heen komen liggen.  Snel leggen we de snoek in de meetbak… 116 cm! Holy shit, wat een bak! Een centimetertje onder mijn pr van 117! Wat een begin! Yes!

 

The story continues

Zo’n grote vis trekt je  het hele water over waardoor je in het donker snel gedesoriënteerd kan raken. Sinds dat ik ben gaan vissen in de bellyboot heb ik mezelf gelijk aangeleerd om Navionics te gebruiken. Een goede waterkaart is in mijn ogen een absolute must en al helemaal in het donker. Super handig is de Navionics Boating app. Deze staat op mijn telefoon en  die die ik in een telefoonhouder van de Action boven mijn fishfinder  staan. Ideaal kan ik je zeggen!

Meteen voel ik aan alles dat het echt om een grote vis gaat.

Ik kon me zo prima oriënteren en verder vissen. Wat later zag ik een signaal waarvan menig pelagisch visser zijn hart sneller gaat kloppen. Deze had geen trek in de kleine Kyo en ik switchte naar een oude vertrouwde  20 cm fel groene  V-staart van Vissenberg Lures. Na een paar keer omhoog komen en kijken naar mijn shad, leek het erop alsof hij geen zin had en tot overmaat van ramp zorgde een hoop luchtbellen voor vertroebeling op het display.

Mijn nieuwe pr snoekbaars van 96 cm! De kers op de taart… Nee dat is nog veel te zwak uitgedrukt! Wat ben ik hier blij mee!

Ik bewoog dan maar op gevoel mijn shad in de hoop dat ik nog in de strike zone zat… Zou ik geluk hebben? BAM! Hangen! Jordi lag dit keer al vlak naast me en na verschillende runs zei ik: “Als dit geen snoek is, dan is dit mijn PR snoekbaars…” Dan ineens zie ik een witte buik, en ik slaakte een vreugdekreet die te horen was tot aan de andere kant van het water. Wat een vis, wat een sensatie!  Vlug de vis in de meetbak! 96 cm! Een droomvis! Wauw!Niet lang daarna begon de wind aan te trekken en besloten we er een einde aan te maken. Het maakte mij niet uit, ik zat op een roze wolk.

 

Ja ja, Garmin heeft het voor iedereen wel heel makkelijk heeft gemaakt om pelagisch grote vissen te belagen, het is geen ‘rocket science’ meer. Het lezen en begrijpen van het water, bodem, etc. is er niet meer bij en ik snap ook wel dat het pelagisch vissen op bepaalde grote toernooien  is uitgesloten. Uiteindelijk is en blijft het wel een hele mooie spannende visserij om erbij te doen.