Een metersnoek voor Joukes vrouw – Mission accomplished

Roofmeister vroeg mij in april naar mijn doelen voor het nieuwe seizoen.  Ik heb aangegeven dat dat er vier zijn. Het doel dat ik als lastigste inschatte – “Mijn vrouw MOET een grote snoek vangen op een jerkbait” – bleek toch vlotter gehaald te worden dan gedacht… In Zweden.

Door Jouke Jansma

Nog maar eens de doelstelling waar het hier om gaat, beschreven in mijn artikel in april, klik HIER.
“Sinds enkele jaren vist mijn vrouw tijdens onze vakantie in Zweden regelmatig met me mee. Ze vind het leuker dan ze zelf gedacht had en vangt ook zeker haar vis. Dit jaar zal staan in het kader van werpend vissen en mijn doel is haar een grote  snoek te laten vangen aan een jerkbait. Dat moet wel op de “reguliere” manier gebeuren en dat betekent dat ze met een reel moet leren werpen. Dat wordt vast nog wel een dingetje.”

In eerste instantie was het leren werpen inderdaad wel iets wat moest wennen. Na wat oefening en het goed afstellen van de spoel ging het al een stuk beter. Het zover mogelijk gooien werd langzamerhand wat secuurder werpen, niet te ver van de boot.

De eerste en meteen een bijzonder fraaie ook.

Zeker in het begin leverde dat de nodige pruiken op, maar na een poosje kon de lijnafgifte steeds losser worden gezet. Toen ook nog het eerste snoekje gehaakt werd was de eerste stap gezet. Ik moet zeggen dat ik daar best wel trots op was. Later volgde er ook nog een hele mooie, dus we waren klaar voor het grote werk.

D-Day

De Lazy Jerk van Daiwa Prorex in hortensia kleuren 😉

Tijdens de tweede dag van onze vakantie vonden we een mooie ondiepe baai, vol met waterplanten. Op verzoek van Annamarie hing ik een 12 cm lange roze-zilveren Lazy Jerk in de speld, omdat die kleur haar deed denken aan de hortensia’s in onze tuin. Typisch vrouwenlogica, maar oké.

“Dat is een beste!” Zei ik. “Ja”, zei Annamarie, “en ik geloof dat ik hem eraan heb!”

We schoven er mooi door heen met de elektromotor, maar met name Annamarie had het lastig met de vele waterplanten. Ik ving zelf wel een paar “haringen” tussen de plantjes, maar we zochten toch de rand richting dieper water maar weer op. Annamarie viste op mijn advies wat meer langs de planten en terwijl ik een klein snoekje achter mijn jerkbait zag hangen, hoorde ik het typische geluid van een kolk van een forse snoek in de oppervlakte achter mij. “Dat is een beste!” Zei ik. “Ja”, zei Annamarie, “en ik geloof dat ik hem eraan heb!”

Kebeng, snoek van 105 cm. Missie geslaagd en hoe?!

Vlug werd de elektromotor op ankeren gezet en terwijl ik me omdraaide zag ik een bak van een snoek langs schuiven in het heldere water. Na een flinke dril, waarbij ik natuurlijk de nodige aanwijzingen gaf, kon ik de snoek er voor haar uitpakken, onthaken en overhandigen. Een prachtig beest, zelf gevangen en ook nog eens gewoon vastpakken in de kieuwgreep voor de foto. Super stoer!

Nu moet ik zelf hard aan de bak om de andere drie doelen te halen… 😉