LIEFDE IS… “Samen bootvissen!” – Jöran & Ann van Ingen

Relaties en vissen zouden niet samengaan… Met name vrouwlief zou er nog wel eens de brui aan geven als de mannelijke wederhelft voor de zoveelste keer het ruime sop kiest. Het kan ook anders! Waarom zou een stel niet gewoon SAMEN in het (liefdes)bootje stappen? Jöran van Ingen en Ann-Christin van Ingen-Weigel hebben dat gedaan. Benijdenswaardig toch? Roofmeister wilde hier natuurlijk meer van weten en sprong aan boord bij dit leuke koppel!

Namen: Jöran van Ingen en Ann-Christin van Ingen-Weigel
Geboortejaar: 1974 en 1984
Favoriete vistechniek: verticalen/diagonalen
Grootste snoek: 120+ cm
Grootste snoekbaars: 80+ cm
Grootste baars: 50+ cm

Hoe het allemaal begon…

Wauw, wat cool, een stel dat fanatiek vist. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

J: Wij hebben elkaar leren kennen in 2007 in Oostenrijk. Ik was daar skileraar en Ann-Christin zat in mijn skiklasje. De vonk sprong echter niet meteen over. Toen ze weer terug ging naar Duitsland hielden we wel via de mail contact. Toen het skiseizoen in april was afgelopen, heb ik haar op de terugweg naar Nederland bezocht. Daarna reisde ik bijna elk weekend naar Duitsland om haar te bezoeken. Ook is ze een paar keer naar mij toe gekomen. Na ongeveer een jaar besloot Ann-Christin om definitief naar Nederland te komen en gingen we samenwonen. Drie jaar later in 2011 zijn we getrouwd.

A: Ik zag Jöran wel meteen zitten bij onze eerste ontmoeting in Oostenrijk. Toen ik na een week weer naar huis moest, vond ik dat dan ook vreselijk. Zoals Jöran al zei, hielden we wel contact en bezochten we elkaar over en weer. Het samen vissen speelde toen nog geen enkele rol en is pas met de jaren gegroeid.

De eerste visdates. Eerst op witvis op de rivier, toen…

Zat vissen er bij jullie beiden al in?

A: Toen ik Jöran leerde kennen, had ik nog nooit gevist. Pas door Jöran ben ik met vissen in aanraking gekomen.

J: Al vanaf mijn prille jeugd vis ik. Bijna elke zaterdag was ik met mijn vader aan de waterkant te vinden. In het voorjaar en de zomer visten we vooral op witvis/karper en in de herfst en winter meer op roofvis. Een paar jaar heb ik echter geen hengel aangeraakt, omdat de interesse verdwenen was. Later kwam de motivatie echter weer terug en – mede door Ann-Christin – heb ik het vissen weer opgepakt, waarbij we ons meer en meer gingen specialiseren op het roofvissen. Eerst vanaf de kant en later voornamelijk vanuit de boot. In het begin visten we af en toe maar de laatste jaren toch minimaal een keer week. Ook zijn we inmiddels al weer enkele jaren verbonden aan het merk Spro.

…al snel op roofvis. Ann met haar eerste snoek ever.

Kunnen jullie je de allereerste visdate nog herinneren? Hoe ging dat er aan toe?

J: Ja, dat was in 2007 toen Ann-Christin mij een keer bezocht in Nederland. We visten vanaf de kant op witvis in een kleine rivier. Volgens mij vingen we niet veel.

A: Omdat vissen Jörans hobby was, wilde ik een keer met hem mee gaan vissen om te ervaren hoe dat is. Ik kan me nog herinneren dat de ouders van Jöran, maar ook Jöran zelf, niet geloofden dat ik echt mee wilde. Toch heb ik het gedaan. Ik weet nog dat Jöran een voorn en een brasem ving. Van die brasem was ik wel onder de indruk. Ik vond dat toen best een grote vis. Zelf heb ik volgens mij niets gevangen.

Er is intussen wel het een en ander veranderd 🙂

Ook nog tijd voor andere leuke dingen. Hoe is het mogelijk?!

Jullie meest brute vissessie ever?

A: Ik kan niet echt een bepaalde sessie noemen, omdat ik niet zo veel waarde hecht aan het aantal vangsten of de grootte van de gevangen vis. We meten de gevangen vis ook zelden.

J: Ik sluit me bij de woorden van Ann-Christin aan. Toch staat een sessie bij mij nog in het geheugen gegrift. Dat was eind maart vorig jaar. Ik was in de ochtend met mijn vader onderweg op de rivier. Omdat Ann-Christin nog een afspraak had, zou zij later instappen. Er stond een mooie stroming op de rivier en mijn vader en ik vingen verticalend een aantal mooie snoekbaarzen.

“IN MUM VAN TIJD VING ANN DUBBEL ZO VEEL DAN MIJN VADER EN IK…”

---

In de middag stapte Ann-Christin aan boord en toen begonnen een paar bizarre uren. We voeren steeds over dezelfde hotspot en telkens wist Ann-Christin daar een snoekbaars te vangen. Het hield maar niet op. Zelf kreeg ik niet of nauwelijks beet. In een mum van tijd had ze meer dan het dubbele aantal snoekbaarzen dan mijn vader en ik samen. Ik snapte er niets van, maar was wel enorm trots op haar.

Ze hebben nooit mot in de boot. Ja ja 😉

Ooit wel eens mot tijdens vissen? Net als het cliché met kaartlezen?

J: Nee, niet echt. We hebben wel eens discussie over stekkenkeuze of de keuze voor een bepaalde techniek/tactiek, maar dat is denk ik niet ongewoon. In die zin vullen we elkaar ook wel goed aan. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat Ann-Christin een bepaalde plek heel veelbelovend vindt, terwijl ik er geen enkel vertrouwen in heb. Uiteindelijk levert die plek dan vaak wel vis op.

A: Nee, zoals Jöran al zegt hoogstens een discussie.

Over het algemeen vangen ze evenveel. Ann heeft de achterstand goed ingehaald dus. 

Wie vangt er het meest?

A: Volgens mij zijn de vangsten wel redelijk eerlijk verdeeld.

J: Ja, dat idee heb ik ook. De ene keer vangt Ann-Christin meer, de andere keer ik. Toch is het soms wel onverklaarbaar dat de een op een bepaalde dag (veel) meer vangt dan de ander ook al vissen we met hetzelfde kunstaas.

“DE GEMEENSCHAPPELIJKE HOBBY VERSTERKT ONZE RELATIE.”

---

Wat zijn de voor- of nadelen delen van het vissen met je partner?

J: Een voordeel is voor mij dat we net zo lang op het water kunnen blijven als we zelf willen, omdat er toch niemand thuis op ons wacht. Ook ben ik van mening dat het onze relatie versterkt zo’n gemeenschappelijke hobby. Een echt nadeel zou ik zo niet weten.

A: Een voordeel is dat je op elk moment van de dag met je partner over vissen kunt praten. En als ’s morgens om 4 uur de wekker gaat en we hebben beiden toch geen zin om op te staan, dan blijven we gewoon liggen (lacht).

“Als we een keer gewoon geen zin hebben, dan blijven we gewoon lekker liggen.”

Nog tips voor mannen die hun vrouw enthousiast willen maken voor het roofvissen? Of andersom natuurlijk.

A: Ik denk dat de nadruk niet teveel moet liggen op het vissen zelf. Er is op en langs het water zoveel te zien. Als je daar oog voor hebt, dan is vissen (en vangen) eigenlijk bijzaak. En maak het gezellig. Neem wat lekkers te eten en te drinken mee.

J: Daar sluit ik me bij aan. En als je met kunstaas vist, laat de vrouw de kleur van het kunstaas kiezen. Vrouwen vinden vaak weer andere kleuren leuker/interessanter dan mannen.

Jöran: “Laat de vrouw de kleur van het kunstaas kiezen!”

roofmeister Dilemma’s

Tot slot nog wat genadeloze dilemma-vragen voor dit Roofmeister liefdesstel. In geel hun keuze. 

Veel vangen/ een grote vis
Lekker uit eten/ dag vissen
Boot-/ kantvissen
Vissen in binnen-/ buitenland
Standaard vakantie/ vistrip
Super de luxe huis/ boot
Jöran achter het stuur/ Ann
Trollen/ werpen/ verticalen
Lange dag maken/ korte sessie
Snoekbaars/ baars/ snoek
Zon/ bewolkt
Warm (25 graden)/ koud (graad of 8)

Bedankt voor jullie toffe antwoorden Jöran en Ann en veel visplezier samen!

Wat denken jullie Roofmeisters, klinkt goed toch om als vissend stel het leven door te gaan? Binnenkort maar een Roofmeister date app online gooien?;-)