“Yoooo Sjoerd”, “Zo, die gast is echt een eindbaas”, “Terug van een echt psychische sessie, zieke bakken gevangen”, aldus het een en ander aan populistisch geneuzel op KWO HQ. Natuurlijk ook allerlei vaktermen: Line aligners, flying back leads, spodden, long shanks en andere interessantdoenerij. Gelukkig ben ik in een ver donker verleden ook karpervisser geweest en is het jargon uit deze scene me niet vreemd.
Door Sjoerd Beljaars
Omgekeerd tasten de heren in het duister als ik hun om de oren sla met onze, uiteraard veel toffere, vaktaal. Crankbaits, twitchen, backtrollen, takels, jiggen, baitcaster, driften, stingers. De KWO-kern denk dat ik bezig ben met het beramen van een militaire coup en dan ben ik nog gematigd met mijn ‘straattaal’. Ik bespaar ze gemakshalve de T-rig, poppers, vibra baits, grubs, tail baits, hybrids, pulling, zagers, culprit, seven strand, ik kan eindeloos doorgaan. Nog eentje dan. Vooruit. Hoempie ploempie.
Ik heb het al eens eerder ter sprake gebracht. Of de KWO jongens bereid zijn om te accepteren dat er meer is dan karpervissen alleen. Hofman en Benders? Ja! Pilaar? Nee! Een tijd geleden zijn ze met Robert Grootenboer, de bellyboot meister, op stap geweest en het videoverslag spreekt boekdelen. Snoekbaars zou het mikpunt zijn, verticalend. Goed, oordeel zelf…
Benders en Hofman maken er het mooiste van. Hofman is oprecht geïnteresseerd en Benders lijkt er zowaar plezier aan te beleven. En Pilaar… tja, Pilaar, die vangt een topformaat glasoog, maar wil zo snel mogelijk weer in zijn bivvy chair wegzakken. Uitzicht op zijn 3 karperhengels die strak in het gelid op zijn rod pod rusten, voorzien van elektronische beetverklikkers. Dat hij voor het eerst van zijn leven daadwerkelijk een aanbeet van een vis heeft gevoeld doet ‘m niks. Armoe…
Inmiddels stromen er ook roofvisproducten het kantoor binnen. We gaan bizar veel spul testen. Onlangs een juweel van een Shimano reel. Hofman was flabbergasted, op z’n minst. Alsof hij een basketbal op een voetbalveld zag. Hoe, wat, waarom? Ik legde het hem uit. De climax was daar toen ik hem vertelde over een andere gloedjenieuwe Shimano reel, die met een chip digitaal de lijnafgifte tijdens een worp controleert. Hij heeft er zelfs een Facebook post aan gewijd.
Hofman flabbergasted…
Benders, commerciële rakker die het er is, ging een stapje verder en vroeg zich hardop af waarom reels in vredesnaam nog niet in de karpervisserij hun weg hebben gevonden. Ik zag daar de logica wel van in.
Tijd voor het schetsen van de stereotype karpervisser. Houd je vast, karpervissers werpen niet. Serieus! Ze kunnen uren lullen over blanks, maar gebruiken ze niet waar ze voor bedoeld zijn. Werpen. Soms worden het ook wel werphengels genoemd. Nee, karpervissers varen hun lijnen uit.
Goed. De rig ligt spot on. Nu terugvaren naar het ‘kampeerterrein’ en dan komt het. Het lijkt zo simpel, maar blijkt het niet te zijn. De probleemstelling: je moet terug met 1 hand aan de hendel van je elektromotor, met de andere moet je de hengelset-up vast houden. Hop, beugel dicht en de slip zo licht mogelijk zetten? Was het maar zo’n feest.
Ooit wel eens gehoord van dreggen malle karpervissers, oftewel een haaksoort met drie haakpunten…
Probleem is dat de lijn dan gaat kinken. Het heeft alles van doen met de stand van de verticale molenas ten opzichte van de hengel. Om een lang verhaal kort te maken, de as van een reel is horizontaal. Zet de vrijloop zo licht mogelijk, houdt je duim op de spoel voor controle over de lijnafgifte en er is geen enkele sprake van kinken. Pilaar was niet aanwezig bij dit eureka moment van mij, maar ik kan niet wachten om zijn conservatisme met de grond gelijk te maken. Benders op zijn beurt weet niet hoe snel hij speciale KWO karperreels in de markt moet zetten.
Zo zijn er meer zaken waaruit blijkt dat de karpervisserij nog niet in de schaduw mag staan bij ons zuper duper toffe roofvissers. Al dat gedoe over line aligners, speciale haakmodellen, lengte van de hair, etc. Ooit wel eens van kleine dregjes gehoord karperplebs? Oftewel, drie haakpunten in plaats van één. Hoe bedoel je je inhakingsvermogen optimaliseren? Gewoon wat extra clinic op die haakwondjes en vriend karper kan zo, hoppetee, van de onthaakmat in het water glijden.
De bellyboot. Nog zoiets! Wat een uitvinding! Maximale controle op het water. Wij roofvissers hebben dit meteen opgepikt. De karpervissers blijven moeilijk doen met zodiacs en op afstand bestuurbare voerbootjes. Treurig. Inderdaad, kun je een betere manier verzinnen om je lijnen uit te varen dan met een bellyboot?
De kruisbestuiving is zoals je ziet vol in beweging. Eerlijk is eerlijk, ook andersom. Dat hele voorvoeren. Karpervissers gaan niet op een stek vissen, voordat er minimaal een week lang bakken maïs, pellets, boilies en ander lekkers op de stek gedumpt zijn. Wat zouden de kindjes in Afrika hier wel niet van denken?
De bellyboot is niet meer weg te denken in de roofvisserij. Nog een paar decennia en bij de karpervisserij zal het hetzelfde zijn…
Enfin, zo hoorde ik eens een Duitse roofvisser die voorvoert. Zo ging hij een dag voor zijn vissessie het viswater langs met een 5 kilo zak grondvoer. Laat die witvis maar samenscholen op de stekken binnen werpafstand. En warempel, het maakte het verschil. Althans, dat vertelde hij mij. Nu moet je altijd oppassen met dze dzermans natürlich, maar volledig in de geest van de naam Roofmeister ben ik bereid om de beste man te geloven.
Sterker nog, ik ga de proef op de som nemen. Ik wacht ffies af wanneer Pilaar weer een vissessie op de rol heeft en dan ga ik na zijn voercampagne heerlijk die stek afromen met grote jerkbaits en stukken rubber. Kruisbestuiving 2.0.