Aan de slag met SHALLOW SCREWS – Bertus Rozemeijer

Al iets populair is binnen het snoekvissen vandaag de dag, dan is dat het ondiep vissen met shads, oftewel met shallow rigs en shallow screws. Moeilijk? Dat zelf maken van een systeempje om in ondiep of plantenrijk water met rubber te vissen? Nou nee hoor. Als ik het kan maken met mijn tien duimen, dan kan jij het ook.

Door Bertus Rozemeijer

Eerst even het waarom. Heel veel roofvissers beseffen niet dat je veel vis in erg ondiep, liefst plantenrijk water kunt vangen. Echter, lang niet al het kunstaas is daar geschikt voor. Ik vis zelf het liefst met kunstaas waarop maar één dreg gemonteerd is. Pas wanneer het rubber groter wordt dan 20 cm, gebruik ik twee dreggen.

Ideaal voor ondiep, plantenrijk water. 

Misschien denk je zo veel vis te verliezen? Wel, dat valt na twee jaar zo te hebben gevist ontzettend mee! Eigenlijk lijkt het erop dat je juist meer vis in de boot of op de kant krijgt.

Bedenk namelijk dat je met twee dreggen meer kracht moet aanwenden bij het zetten van de haak. Hoe meer punten, hoe harder je moet slaan. Denk maar aan een fakir. Die gaat echt niet op een spijkerbed liggen met maar één spijker erin!

Snoekbaars niet ondiep. Zoek planten op en je vindt de plek waar ze beschutting vinden tegen het daglicht…

Hoe nu een geschikte takel maken, ofwel het maken van de shallow rig? Ik ben flink aan het knoeien geweest met verschillende materialen, maar uiteindelijk is verend staal met een dikte van een mm mij het beste bevallen.

Verend staal is ideaal voor het maken van het frame. Voor optimale balans van de softbait een klein (lood)gewicht.

De verdere componenten zijn makkelijk te verkrijgen. Schroefloodkopjes (shallow screws) zijn nu overal te verkrijgen, net als een schroef zonder enige verzwaring. Die maak ik dus niet; de rest, of misschien moet ik zeggen: ‘het frame’ klus ik wel zelf in elkaar.

Ik wil wel graag een kieltje maken, met daarop een geringe verzwaring. Dat helpt me om een optimale balans in het kunstaas te creëren. Het kan een beetje lood zijn, maar omdat dit straks toch niet meer mag, kun je ook componenten uit de spinnerbouw gebruiken. Messing lijfjes heb je in alle mogelijke gewichten, dus daar kun je goed mee vooruit.

Shallow Screws zijn overal te verkrijgen. Dat scheelt knutselen…

Je kunt kleine schuifloodjes gebruiken, maar ook messing of ander materiaal om voor een juiste balans te zorgen. 

Verder heb je goed gereedschap nodig zoals een kniptang en een ronde puntbektang in twee formaten. Ik heb een heel fijne om heel krappe bochten te maken en een gewone tang om iets dicht of dichter te knijpen. Dat kan en mag gewoon een waterpomptang of iets dergelijks zijn.

Wees bij het buigen nooit te zuinig met je staaldraad want er komt veel werk met de vingers bij kijken, die druk moeten kunnen uitoefenen. Werk je te krap, dan wordt het een pijnlijke bedoeling…

De benodigdheden voor het frame v.l.n.r. dreg, splitring, voorbewerkt verenstaal (met puntbektang) en verzwaring, splitring, tonwartel en splitring. 

Twee voorbeeldframes met boven een variant met twee dreggen. In principe gebruik ik alleen twee dragen bij grotere shads. 

DE VISTECHNIEK ZELF

Met een shadje goed in balans kun je in erg ondiep of in plantenrijk water heel goed terecht, zonder continu planten te harken. Door het minimale gewicht kun je het rubber bovendien ontzettend attractief aan de vis voorschotelen.

Soms werkt het al goed wanneer je het kunstaas in één, maar erg langzaam tempo terug vist. Dat was dit voorjaar opvallend duidelijk. (Te) nerveus werd volkomen genegeerd, maar een langzaam en in één tempo  gevoerde shad werd onverbiddelijk kapot gevreten.

Dit jaar wilden de snoeken de shad in één traag tempo…

…Stuk voor stuk…

Ondanks het ontbreken of het minimaal gebruik van lood laat het rubber zich prima werpen, maar er zijn aandachtspunten…Een verre worp heeft eigenlijk alleen maar als nadeel dat je niet goed kunt zien waar het kunstaas in belandt op dat ondiep water. Grote kans dat je midden in het groen belandt, daar waar je niets te zoeken hebt.

Begin met je hengel wat hoog geheven terug te vissen, zodat je shad niet gelijk de diepte in gaat en laat je hengel vervolgens langzaam steeds meer langzaam zakken des te meer je het binnendraait.

Met een goede shallow rig schiet de takel uit de shad en kan de snoek het rubber nauwelijks als contragewicht gebruiken om zich te lossen. 

Bij het terugvissen wijs ik met de top van de hengel naar het kunstaas. Mijn oude leermeesters wilden de hengel haaks op de lijn hebben, maar dat was in de tijd van glasvezelhengels, nylon lijnen en vrijwel plantenvrije water. Hou je alles in een lijn, dan is je contact optimaal en zonder rek in de (dyneema) lijn is de aanbeet ook zeer direct.

Hoe veel mensen maar niet willen begrijpen dat snoekbaars in met name helder water juist in die plantenrijke zones vertoeft. 

Wat het belangrijkst is, is dat je bij contact met planten gewoon door kunt draaien tot de plant breekt. Zou je hiervoor je hengel gebruiken, dan buig je die diep door, de plant breekt, je hengel schiet recht, je kunstaas versnelt zeer intens en je zit gelijk weer vast! Geloof me, dat ben je snel zat.

Houd dus alles in één lijn, dan blijf je met een vrijwel constante snelheid vissen en haak je uiteindelijk veel minder planten en daardoor veel meer vis.

Niet voor niets is deze visserij de laatste jaren zo populair geworden, al helemaal nu dat het de tendens is dat het water in Nederland helderder is en planten vrij spel hebben. 

Ook al wordt het kouder nu, er staan nog genoeg planten en denk maar niet dat de roofvis meteen naar dieper water trekt. Geloof me, tot diep in november blijven de meeste rovers in relatief ondiep water hangen en kun je met je zelfgebouwde systeempjes heel veel kapitale vis vangen. Ga er voor!

Bertus Rozemeijer

VISGIDS BERTUS ROZEMEIJER

Het klinkt als een droom, vissen met een icoon als Bertus Rozemeijer, de godfather van het roofvissen. Maar dat kan, je kunt bij hem een visdag boeken. Lees dit superleuke verslag van Bertus met een vader & zoon! KLIK HIER