De gesloten tijd, wat nu ? – met Hilco van Nuil – Oud worden met een glimlach

Het is zover, die vervloekte gesloten tijd is begonnen… Voor sommigen staat de tijd stil, anderen gaan door op hun manier of vinden alternatieven.  In ‘De gesloten tijd, wat nu?’ stellen we cracks een aantal vragen over het afgelopen seizoen, maar ook wat de plannen zijn voor het nieuwe seizoen. Vorige keer Simon Torenbeek, nu Hilco van Nuil van Patriot, Nilsmaster en Crestliner Boats. 

Door Team Roofmeister

 

Hoe was het seizoen 2019/2019 voor jou?

Dat is een makkelijke vraag! Heel goed, maar het was niet altijd even makkelijk. Het was namelijk een seizoen waar je de omstandigheden nou niet echt geweldig kon noemen. Het begon natuurlijk al in juni, de warmte knalde er toen goed in. Helaas, dat bleef ook de hele zomer zo…

Warmterecords werden verbroken en dan ook nog het jaar met de minste regenval van de afgelopen eeuw, je moet er gewoon een beetje creatief mee omgaan. In deze tijd bezocht ik meer de rivieren en was ik vaker in de avonduren aan de waterkant te vinden. De rivier was gaaf, waar vooral de avonduren het beste waren. Deze tijd heb ik erg genoten van de mooie vissen die werden gevangen, maar ook de rust die op het water terugkeert, heerlijk! En elke avond die zonsondergang, prachtig!

Zonsondergang, een moment om even te genieten.

In het najaar ben ik lekker op vakantie geweest naar Denemarken. Deze vakantie was een echte eye-opener voor mij, ofwel wat betreft de mooie wateren en de prachtige visserij die dit land te bieden heeft. Echte bakken van snoeken werden er gevangen en er zwom ook een prachtig bestand aan baars. In de kleine dorpjes van Denemarken kun je goed een borrel drinken, ook kun je heerlijk eten in de kleine tavernes. Genieten pur sang!

Voor Nederland was het ook de tijd van jaar om buiten de grote meren juist het veen in te gaan. ‘Even weer een kind zijn’ is denk ik wel het juiste gevoel voor die wereld. Gewoon even jezelf verwonderen hoe mooi het daar is en niet te vergeten, lekker snoekjes vangen. Dit was voor mij echt een tussenperiode om de accu weer op te laden voor de wintervisserij, want dat is een speciale tijd. Een tijd die best veel van een visser vraagt, snoeken vangen met sleepdobbers en fireballs op het grote water.

Veel in de weer met klein kunstaas…

Juist niet in de hot zone vissen zoals de havens, maar midden op die grote bak en dat in hartje winter. Op zoek naar bullebakken die schuilen op de grote steppe van koning winter. Het is een visserij van bikkelen die gepaard gaat met grote overwinningen.

Het is iets van mezelf, ik doe het dan ook het liefst helemaal alleen. Als ik alleen ben kom ik namelijk in een soort van ‘zen’ modus. Het klinkt trouwens wel een beetje wacko nu ik het zelf lees haha, maar dat maakt niet niets uit. Ik vind dat iedereen moet doen waar hij of zij gelukkig van wordt.

 

Nu gesloten tijd, hoe kom jij deze tijd door?

Daar heb ik geen stress van! Ik woon namelijk heel landelijk dus er is altijd veel te doen rondom het huis. Neem daarbij het onderhoud aan de boot en visspullen, ook dat is voor mij vissen. Het is iets waar ik avonden mee in de weer kan zijn, gewoon een beetje aanklooien.

Hier en daar wat aanpassingen maken en met nieuwe dingen aan de gang gaan voor de collectie die ik dan in het nieuwe jaar kan finetunen. Dit doe ik ook voor anderen zodat zij daar weer gave vissen mee kunnen vangen. Het begint bij de hersenspinsels van mezelf en dat eindigt dan in een gaaf product, ik hou er van!

Natuurlijk is er ook aandacht voor die echte bullebakken 😉

 

Al plannen voor de opening op die laatste zaterdag in mei?

Nee, die heb ik niet! Ik ga altijd een week op pad in de eerste of tweede week van juni, en dat is meer uit noodzaak. Ik ga dan een week vissen bij Kees, dat is een goede vriend van me die een pension heeft aan het Veluwemeer. Zij hebben het vaak erg druk tijdens opening van het nieuwe seizoen.

In mijn leven heb ik geleerd dat de vissen er ook nog wel een week later zitten en dan is het weer lekker rustig. In de avond drinken we dan een goede borrel, gevolgd door een lekker maaltijd van de bbq,  en wat dan natuurlijk niet mag ontbreken zijn de visverhalen. Dit is voor mij de perfecte opening van het nieuwe visjaar.

Voer voor visserslatijn tijdens de borrel 😉

 

Zijn er doelstellingen voor 2019/2020?

Nee, maar vroeger had ik dat wel. Dan moest ik namelijk dit of of juist dat vangen, een soort bewijsdrang naar mezelf. Daar ben ik nu gelukkig vanaf! Mijn visjaar hak ik eigenlijk in twee stukken.

Tweederde van het seizoen probeer ik van alles te vangen en ben ik best veel in de weer met klein kunstaas, dit omdat je daar extreem veel beet op krijgt en omdat het super leuk is. Het andere gedeelte ga ik op pad voor monstersnoeken, dat is gewoon een hele andere visserij die weinig met geluk te maken heeft. De juiste zone en de perfecte aanbieding zijn voor elk seizoen heel specifiek, maar ook heel taai.

Een andere mind set waarbij je zomaar tegen bakken aan kunt lopen.

Tijdens deze visserij kun je alles goed doen, maar toch geen beet krijgen. Dus het vraagt je om een een andere mind-set. Uiteraard zullen er ook dagen zijn dat je zo maar een paar monsters pakt. Het is een visserij die je niet per dag kan bekijken, maar per seizoen moet beoordelen.

Ik zal het altijd in de mix houden omdat het veel van een visserman vraagt en je er lol in moet houden. Ik moet ook altijd lachen om de kreet: ‘Go big or go home.’ Ik ben (hoeveel ik ook van mijn vrouw hou) graag van huis, om te doen waar mijn passie ligt. Houd het vangen dus in de mix, dan word je oud met een glimlach en ik ben het bewijs!

 

Thanks Hilco! Dit was de tweede ‘De gesloten tijd, wat nu?’ , de volgende keer zullen we praten met Oscar Wissink.