Dood aas of kunstaas? Wat werkt beter? De fireball en dropshot rig

De meningen zijn verdeeld, kunstaas of dood aas! Wat werkt er beter in de winter? Wij namen de proef op de som met visgids Herman Schuurman van Shimano tijdens een dag verticalen op het Hollands Diep. Herman met de dropshot en fireball met een dode spiering, Sjoerd Beljaars met shadjes. 

Door Sjoerd Beljaars

Bij de trailerhelling keken Roofmeister Bo Staartjes en ik nog eens naar de weersverwachting en toen met open mond naar elkaar. Oei, heftig! Veel buien. Herman deed er met zijn Windy App nog een schepje bovenop: “Rond de middag een Bft’tje of 6, misschien zelfs 7.” Normaal zouden we hiermee een filmdag cancelen, maar nu zetten we toch door. Gelukkig maar, want het weer als vanouds met Herman een regelrechte topdag met ook nog eens interessante conclusies.

 

De strijd

Een pittig dagje qua omstandigheden.

Waar zou het deze dag om gaan? In hoofdzaak het experiment dood aas VS kunstaas. Wat werkt nu beter in de winter? Daarnaast zou Herman alles laten zien van zijn dodelijk effectieve vistechnieken, de fireball en de dropshotmontage, beide voorzien van een dode spiering. Voor de goede orde, ik zou met shadjes vissen. De battle kon beginnen.

Ik dus met shads. Brrrr wat was het koud met die regen.

Nu ben ik altijd voorzichtig met verwachtingspatronen. Of ik zou winnen van Herman… Yeah right, deze gelouterde top snoekbaarsvisser zou ik wel eens ffies naar huis vissen. Er zwemt volgens mij zander door zijn aderen. Kijk je goed in zijn ogen, dan zie je die onmiskenbare glans van de glasoog. Nee, dat zou Beljaars wel even winnen.

De eerste vissen en Beljaars krijgt praatjes…

En toch… We lagen op de eerste stek, ik liet mijn shadje zakken naar 8 meter diepte, vlak boven de bodem. Kebeng! Aanbeet, maar los. Het zal toch niet? Een paar minuten later hetzelfde, nu een voorzichtige aanbeet en los. Snel daarna weer een harde tik en nu wel hangen. Een kleintje, maar mooi om het spits mee af te bijten. Terugzetten, shad laten zakken… Minutenwerk, weer geknabbel en even later is weer een snoekbaars de klos.  Ok, ok dat ging hard. Zo hard dat ik zelfs wat voorzichtige nervositeit bij Herman zag. Aan het begin van de sessie had hij nog een duidelijke theorie neergelegd. Tja, natuurlijk aas, hoeveel beter kun je het een roofvis voorschotelen?

Niet doorvertellen, maar Bo heeft Beljaars een beetje geholpen.

Het Hollands Diep. Bo en ik noemen het altijd die grauwe bak met water. Het snoekbaarsparadijs en wereldberoemd in Europa, maar tegelijkertijd ook veel dressuur.

Volgens Herman gaat het verder. We visten op het Hollands Diep en het is geen geheim dat dit misschien wel het meest beviste snoekbaarswater van Nederland is. Shad na shad wordt voor de giechel van snoekbaars langsgetrokken en dat vaak genoeg met die negatieve associatie die snoekbaars ermee krijgt. Welke? Nou, gevangen worden. Keer op keer en op een gegeven moment zijn ze dat begrijpelijk genoeg beu. Ze gaan het spelletje doorkrijgen en houden bij welk rubber dan ook de kaken stijf op elkaar. Toch moeten ze eten en wat is er dan lekkerder dan zo’n geurend, vettig spierinkje?

Het ultieme wapen van Herman. Spiering op een fireball. In de video zal hij hier uitgebreid op terugkomen.

Aldus de theorie  van onze Herman en geef toe, daar valt nauwelijks een speld tussen de krijgen. Maar vroeg in die ochtend lijkt toch het tegendeel waar te worden.

 

De kentering

Dan begint het te lopen bij Herman.

Dan krijgt ook de spiering op de fireball van Herman een dreun te verduren. BAM! Een beduidend grotere vis doorbreekt het wateroppervlak. Volgens Herman vang je met dode visjes significant forsere vis. Ook dit valt weer te verklaren met het dressuurgegeven. Die grotere vis is ouder, gelouterder en heeft al met al meer argwaan. In de regel zal dan natuurlijk aas meer soelaas bieden op water met een hoge hengeldruk.

Volgens Herman maak je met dood aas meer kans op grotere vissen.

We vissen door, maar die ochtend heeft Herman moeite om de kleine voorsprong met kunstaas bij te benen. Echter, duurt dat niet lang. Hoe verder de middag nadert hoe kleinere de afstand wordt tussen resultaat met kunstaas en dood aas. Eenmaal rond 12 uur is de stand gelijk. Iets later loopt Herman uit en al snel is hij niet meer in te halen. We stoppen rond een uur of half 3 en dat is maar goed ook. Op de shad nauwelijks tot geen actie meer, de spieringen worden aan gort gebeten.

 

Conclusies

Hoe valt een en ander nu te verklaren. Wij denken het lek boven te hebben. Wanneer is het prime time voor snoekbaars? Juist, vroeg in de ochtend en tijdens de avondschemering. De zon staat laag en onze gestekelde, lichtschuwe vriend voelt zich op zijn Paasbest, dat wil zeggen, is actief. Dat friemelende stukje rubber past daar perfect bij.

En dan gaat onze topper pas echt goed los. De dropshothengel begint daarbij ook nog eens te produceren. Niet bij te houden deze baas.

Dan de middag, het moment waarop maar wat vaak de beet van snoekbaars er uit knalt. Hoe vaak hebben wij dat tijdens filmdagen al niet gezien… Allerlei theorieën, maar volgens mij liggen ze dan lui op hun gat. Datgeen dat ze willen eten, wordt uiterst kieskeurig benaderd. Een rubber shadje legt het dan af tegen dat heerlijk geurende visjes, dat ze van nature al zo goed kennen.

 

Nog iets opvallends

Niks doen met je (kunst)aas. Teveel en je vangt bot. Echt!!!

Gelouterde verticaalvissers weten het maar al goed in de winter. Less is more! Een agressief gevist shadje  boven de bodem gaat je parten spelen. Snoekbaars heeft in koud water absoluut geen zin in dat nerveuze werk. De truc is simpel, maar toch doen veel mensen dat nog verkeerd. Houd je (kunst)aas zo veel mogelijk stil in de strikezone, oftewel van de bodem tot 10 tot 30 cm er boven. Af en toe even laten zakken voor voeling met de bodem is al genoeg. Echt, je (kunst)aas verder niks laten doen is goud. Herman beweegt zijn hengel zo soms zelfs mee met de deining van de boot voor maximale rust van de spiering.

Waarom zouden we toch zo vroeg gestopt zijn hahaha

Het is geen wonder dat de bijhengel, niet voor niets ook wel dode hengel genoemd, zo goed scoort in de winter. Ook Herman heeft die dag een bijhengel paraat met daarop een dropshot rig met spiering. Het duurt eventjes, maar uiteindelijk vangt hij hier veel vis op. Wanneer? 3 keer raden. Inderdaad, rond de middag. Less is more en dan met name in de winter. In de kou zijn ze al passief en rond 12 uur met een extra dosis.

Stay tuned voor de video 🙂

Wat een dag! Voor de middag een stand van 5 vissen op kunstaas en 4 op dood aas. Aan het einde een stand van in totaal 17 vissen. 6 op kunstaas en 11 op dood aas. Dat geeft te denken nietwaar?! Stay tuned voor een fingerlicking video. En dag op pad met deze op-en-top visgids, klik HIER.