Doodziek worden tijdens een droomreis in Kenia

Dit verhaal van Thomas Danckeart van HART Fishing zat al even in het vat en publiceren we nu onverzuurd 😛 Een verhaal over een bizarre visserij in Verweggistan, een van euforie, maar ook een van een keiharde tegenslagen, die uiteindelijk levensgevaarlijk zou worden.

Door Thomas Danckaert

Mijn avontuur naar Kenia zal ik nooit vergeten. Bestemming Malindi, het vroegere Mekka van de Gamefish… Vroeger de plek voor billfish, charter na charter vol materiaal om te trollen op marlijn en zeilvis. Het is er nog steeds wel druk om te vissen, maar minder als vroeger. Dat trollen op dit grove wild was niet mijn doel, ik kwam er om te jiggen en dan met name op giant trevally (GT) en bluefin trevally, liefst zo groot mogelijk.

De bluefin trevally, eentje die heel hoog op het lijstje stond!

Eenmaal aangekomen in Malindi was het warm, het was er rond de 40 graden en warmer dan andere jaren. Dat merk je als zelfs de plaatselijke bevolking loopt de klagen. Ik had één jighengel meegenomen, een molen en wat jigs. Later bleek dat ik eigenlijk maar twee jigs nodig zou hebben om alles te vangen, de HART Weepy X van 200 gram en de HTO Gradual Jig van 250 gram. Regelrechte toppers waar ik alles op heb gevangen. Tot slot nog een #10 vlieghengel, #12 reel en een GT 350 grain lijn om de beginselen van het vliegvissen op echt sterke vissen eigen te maken.

 

Het plan de campagne

Qua kapitein hadden we niet te klagen, deze was steengoed. Hij vertelde ons dat we voor GT en bluefin verder dan Malindi moesten gaan. We kregen de naam Lamu te horen, een mooie plek 12 uur varen van Malindi. Zo ontstond al snel een expeditie van 12 uur trollen naar Lamu, gevolgd door 2 dagen speedjiggen en 12 uur terug trollen naar Malindi.

Tijdens het trollen met name Mahi mahi die op de op topwaters doken.

De eerste dag begon heel vroeg en het was 3 uur ‘s morgens toen we met de charterboot uit de haven voeren. Na een uurtje varen werden er 4 hengels uitgelegd, voorzien van de nodige topwaters. Het vissen was begonnen en er werd koers gezet richting Lamu. Halverwege deze reis stond de teller reeds op 11 vissen. De Mahi Mahi luste pap van de  topwater octopussen en geregeld knalde er een vol op. Eenmaal in Lamu stond de teller op 19 vissen; 15 Mahi Mahi’s en 4 yellow fin tonijntjes.

Ultimate power voor het speedjiggen.

Lamu was mooi, maar zonder elektriciteit werd het een uitputtingsslag; geen waaier of airco en 41 graden. Dat beloofde een zware nacht te worden na een lange boottocht op volle zee. Dag 2 kwam ik dan ook traag op gang met veel koffie en een lauwe douche. Van slapen was niets terecht gekomen en iets ogenschijnlijks onbenulligs zou later ernstige gevolgen hebben, de steek van een mug.

Prachtige vergezichten, maar het was bloedheet. Ook ’s nachts.

De zee daar zit vol met verrassingen.

Yellowfin trevally, ook op het lijstje. YEAH!

De ene vis nog mooier dan de andere…

Reeds twee uur later stond ik te jiggen. De op 300 meter diepte aangeboden HART Weepy X deed zijn ding en de eerste vissen kwamen boven. Het was een dag zoals ik er over had  gedroomd. Ik ving mijn eerste GT, bluefin en black trevally’s, maar ze bleven redelijk bescheiden qua grootte. Na een paar tussenkomsten van haaien, was ik door mijn arsenaal Weepy X Jigs heen. Ik probeerde andere jigs met weinig of geen resultaat tot ik de HTO Gradual Jig eraan hing. Het feest kon weer beginnen. Een Asari Assist Jig-set eraan en TronixPro swivels en ons geluk kon niet meer stuk. Wat een droomvisserij!

 

De hoofdprijs

Dag twee was ten einde met maar liefst 25 mooie vissen. Ik was kapot, ging vroeg naar bed, maar de elektriciteit was nog altijd niet gemaakt en het werd een lange nacht. Dag 3 begon erg slecht voor mij, ik voelde me zwak. Weer geen slaap gehad en dan heb je 2 keuzes. Je geeft op of je gaat ervoor. Ik koos voor het tweede, niet wetende wat er te wachten stond; ik werd zieker en zieker zonder dat ik het echt door had.

GT powerrrrr!

We gingen verder naar een ander rif en dat was het waard, eindelijk ving ik mijn echt mooie GT van formaat,wat een brute power hebben die vissen… Ik heb daar een enorm respect voor. Er kwamen zelfs een paar mooie GT’s aan boord, helaas gingen er ook wat lijnen door vanwege het scherpe rif.

De hoofdprijs!

Misschien wel de sterkste vis ter wereld!

De dag ging verder en er kwamen veel verschillende soorten aan boord. GT, golden trevally, spotted trevally, black trevally en yellow edged tail grouper! De dag kon niet meer stuk. Toch had ik nog een grote wens. Ik wilde zo graag die big blue trevally en bleef jiggen als een gek. Helemaal kapot en op het tandvlees opeens een dikke klop op de jighengel. Venijnig hard en ik dacht aan een GT. Eenmaal verder drillend kwam de eerste schim in beeld en zag ik de contouren van een big ass blue trevally. Yessss!!! EINDELIJK!

 

De finale dag

Terug naar Lamu, helemaal versleten. Zonder eten ging ik slapen. Gelukkig was de elektriciteit gefixt en dus deed de airco het weer. Ik viel als een baksteen in slaap, dromende van mijn vangsten en hoe ik hem eindelijk ving… mijn bluefin. De dag ernaar werd ik enigszins beroerd wakker. Nog steeds had ik niets door. Ik dacht dat het de moeheid was en de hitte van afgelopen dagen.

Zeilvis op de weg terug en nog wat marlijnsoorten. Alsof het niets was…

Volgens plan trolden we terug naar Malindi. Niets vermoedend dat het een unieke dag ging worden. De eerste run was het direct raak, een kleine zwarte marlijn! Wat vet!!! Niet veel later was het weer raak, dit keer een mooie zeilvis. Nu alleen nog een gestreepte marlijn of blauwe marlijn en ik had een grand slam. Ik loste nog een zeilvis en toen ging alles los. BAM!!! Er knalde iets groots op en de strijd was begonnen. Na 1 uur was er nog niets te zien en de vis nam lange runs van zomaar 400 meter. Na 2 uur wisten we dat het om een grote yellow fin tuna ging en dat was het ook. Na 2uur en 30 minuten lag er een +/- 90kg yellow fin in de boot. Wat een droomvakantie!

 

het noodlot slaat toe

Maar ik voelde me steeds slechter en slechter ,ik voelde me zwak en had enorm veel hoofdpijn. Mijn conditie ging nu wel heel erg achteruit, dit tegelijk met de sloten adrenaline vanwege de vette vangsten! We trolden verder en de hengel liep weer hard af. Opnieuw grote tonijn?  Nope, dit keer een blauwe marlijn. Na een dril van 90 minuten lag er een uitgeputte marlijn naast de boot en de grand slam was een feit! Krankzinnig!

Doodziek zijn in den verre. Dat gun je je ergste vijand niet.

Aangekomen in Malindi ben ik meteen in bed gesprongen. Nu had ik wel degelijk door dat er iets goed mis was. De dagen die kwamen waren een echte hel. Ik kreeg 41 graden koorts, al mijn gewrichten deden pijn en gek genoeg ook mijn ogen.  Ik had dengue gekregen in Lamu, ook wel knokkelkoorts genoemd. Het alles met de beet van dat insect te maken, een gele koortsmug of een Aziatische tijgermug. Geloof me, het was verschrikkelijk. Ik verging van de koorts en pijn en dit 7 dagen lang. Ik had het nooit gered zonder mijn maat daar, zonder hem en z’n vriendin was ik misschien wel in Kenia ‘gebleven’. Dank voor al je hulp Jeroen!

 

De nasleep

De weg terug naar huis was ook best pittig, ik moest namelijk in het begin van de Corona periode naar huis met het vliegtuig met koortsstuipen en was gewoon ziek. De Keniaanse dokter met Indische roots had me een papiertje geschreven met als tekst: “This person has dengue and not Covid.” Ik was bang dat ze mijn lichaamstemperatuur gingen meten en vervolgens in quarantaine zouden stoppen, maar ik had geluk. Ik kon gewoon terug naar Amsterdam vliegen, daar in de taxi stappen en terug huiswaarts keren.

Hoe een kleine mug je hele leven op zijn kop kan zetten…

Vlug naar mijn huisarts in België met o.a. bloedonderzoeken van de Keniaanse dokter. Buiten de hevige koorts en gewrichtspijnen zorgt dengue er voor dat je witte bloedcellen bijna verdwijnen. Na onderzoek in België bleek dat ik genezen was en de witte bloedcellen zaten weer op het oude niveau. Genezen? Tja, ik had nog weken gebrek aan energie en bij het minste of geringste was ik versleten.

 

Gelukkig nu weer alive and kicking; op zoek naar nieuwe avonturen en verhalen. Stay tuned 🙂