Herman Schuurman is een begenadigd roofvisser en heeft al meerdere keren op wedstrijden laten zien wat hij waard is. Vrijwel altijd zie je hem in de top van het klassement meedoen. Ook is hij prostaffer van Shimano en een fanatiek visgids, Fishing Guiding. Op Roofmeister houdt hij een blog bij.
Door Herman Schuurman
07-15, 2018. Het belooft een zonnige dag te worden met een licht briesje uit het oosten. Ik ga vandaag het Hollands Diep op met Jean en Johan. Jean was al eens eerder mee geweest. Hij wilde zijn kameraad Johan laten kennismaken met het snoekbaarsvissen.
Het is nog vroeg als we het Hollands Diep opvaren, er zijn nog maar een paar vissers op het water. Als ik buiten de haven gas geef zie ik de mannen elkaar aankijken met en blik van verstandhouding, de dag begint goed. We besloten te starten op de plek waar ik gisteren nog actie had, een kleine tien minuten varen van de haven.
Alles klaar voor een topdag genieten!
Op de spotlock midden tussen een aantal waypoints worden de hengels opgetuigd. De gasten hoefden deze bij mij niet mee te nemen. Als prostaffer bij Shimano heb ik de beste hengels, molens en reels voor elke vistechniek aan boord. Enkel voor goede kleding en wat te eten en te drinken moeten de gasten zelf zorgen.
De hengels werden klaargemaakt met dezelfde montages die de dag ervoor vis opleverden. Dit waren een hengel met een spiering op de dropshot, een hengel met een voorntje en een spiering op de fireball. Daarnaast nog een hengel met een shadje om niet alles op één paard te wedden.
De wind was ten opzichte van de vorige dag gedraaid van het noorden naar het oosten. Deze verandering zorgde voor een positief vooruitzicht op deze dag met wat meer zuurstof in het behoorlijk warme water.
HERE WE GO
De eerst stek levert niks op en we varen naar de kant. Hier heb je een heel grillig en stijl talud, een perfecte plek voor snoekbaars. Ik vertel dat we hier eens tijdens een NKS-wedstrijd veertig maatse snoekbaarzen vingen. We laten snel de hengels zakken en beginnen voortbewogen door een zacht briesje aan de eerste drift. Deze drift leverde behalve een klein tikje in het begin helemaal niets op.
Er was ook totaal geen stroming. Ze zijn er wel, ze zijn er altijd hier, het moet anders. Het enige aanknopingspunt is dat tikje helemaal aan het begin van de drift. Op deze plek is het talud super stijl met ernaast een bult. Ik stel voor om het hier even werpend te proberen.
Net de hengels opgetuigd, even proberen en dan al gelijk weer veranderen.. Tja.. Het is niet anders. Ik leg de boot weer voor anker op de spotlock op de hoogte waar die ene aanbeet was. Ondertussen leg ik uit waarom ik denk dat we het anders moeten aanpakken. Ik neem mijn gasten altijd mee in wat ik doe en waarom. Iets van: als er veel beweging in het water is moet je langzaam en als er geen beweging is moet je snel.
Nadat ik twee hengels opgetuigd heb doe ik even een worpje voor. We starten met lood koppen van 15 en 18 gram, eerst maar even het gevoel krijgen. Johan knalt de shad met gemak een mooi eind richting horizon boven op het talud en begint met het terugvissen. Hij vist met een vrij lange hengel wat het werpen gemakkelijk maakt. Ik zie dat het ook bij Jean goed gaat. Ik begin ondertussen de andere hengels op te ruimen, tijdens het werpen wil je zo weinig mogelijk hengels rechtop hebben staan.
Yeah!!! Snoekbaars op het spoor!
Opeens hoor ik Johan roepen: “Ik heb er een!” Ik zie hem met een hengel zo krom als een hoepel in de hand staan. Ik zie hoe hij beheerst de vis drilt, deze neemt nog een paar runs, maar Johan weet deze rustig op te vangen. Jean schept een hele mooie snoekbaars. Zijn eerste snoekbaars ever. De euforie is groot: wat een aanbeet, wat een hengel en molen en wat een pracht dril. Jean geniet van de vangst van zijn maatje. Johan moest meteen de kieuwgreep toepassen, best wel een beetje eng voor de eerste keer. Tenslotte worden er snel een paar foto’s geschoten.
Duimen omhoog voor nu al een zuper dag!
Als we verder vissen drijven er regelmatig grote plukken waterplanten voorbij, ganzen maken dit ‘s nachts los en nu drijft het voor ons langs. Het lukt niet altijd maar door precies te werpen weten de mannen er toch nog een aantal mooie vissen onder vandaan te tikken. De high-fives zijn niet van de lucht. De mannen vermaken zich prima.
BAKKIE KOFFIE
“Neem eerst maar even een bakje koffie,” zegt Jean, “elke keer als jij een bakje pakt vangen wij weer vis.” Ik doe dat maar, leun achterover in mijn stoel en aanschouw hoe lekker deze mannen bezig zijn. Het plezier straalt er af. Genieten dit, voor hen maar zeker ook voor mij. De stroopwafels smaken ook prima. Ze hoeven niet meer in de oven, ze waren door de zon al lekker warm. Dat Johan automonteur is en gewend is om te sleutelen zie je meteen: hij legt de onthaaktang na gebruik gelijk weer op de goede plek. Na mijn bakje doe ik zelf ook nog een worp en weet een dikke baars van het ondiepe te plukken. De mannen vangen de meeste snoekbaarzen onderaan het talud.
Als de beet er uit is gaan we verder naar een nieuwe stek, een bult midden op het meer. Hier is eigenlijk altijd wel een visje te vangen. Op deze stek komt het heel precies waar je vist. Een klein beetje te veel uit de richting en je vangt gewoon niks. Op mijn visvinder laat ik zien in wat voor positie de boot ligt ten opzichte van de waypoints.
LAP TWEE
Al snel vangen we op deze stek de eerste vissen maar er schiet ook wel eens een af. Dat is balen, maar we krijgen genoeg aanbeten. Soms is de shad van de loodkop getrokken door vermoedelijk kleine baars of snoekbaars. Jean krijgt een beuk op zijn hengel en na een pittige dril komt er een vals gehaakte brasem boven water. Wat zijn die dingen sterk hier, hij ging gewoon een paar keer door de slip. Later op de dag ving hij nog zo’n lap.
Een dag krijgt een gouden randje als het net van pas moet komen.
Als de aanbeten er uit gaan steken we over naar de overkant, op zoek naar nog een paar glasogen. Hier is het bodemverloop wat minder stijl. We zoeken de vis met de dropshot en het verticalen. Als we dan op een plek beet krijgen. werpen we vervolgens de stek weer uit.
“Volgens mij vis je op gevoel,” zegt Jean als we al een paar stekjes gehad hebben, “je vist eventjes op een stek en dan wil je meteen al weer weg.” Dat klopt, ik kijk niet eens zoveel op de visvinder of ik vis zie liggen, maar let meer op de diepte en mijn waypoints. Als ik dan geen goed gevoel heb over een stek ben ik zo weer weg, er zijn immers zat plekken hier. Heb ik echter gevoel dat ze er wel zijn, maar niet bijten dan zet ik door en probeer gewoon wat andere manieren.
Na een paar plekken tevergeefs afgevist te hebben krijg ik uit het niets een enorme dreun op mijn hand hengel. Na een pittige dril schept Johan een mooie snoekbaars voor me. Deze is helemaal achterin de bek gehaakt, stingertjes zijn vandaag niet nodig. Als je ze vindt knallen ze er vol op. Het proces van eerder die dag herhaalt zich: we gaan weer werpend vissen. Dit levert ook weer een paar mooie vissen op.
De heren wonen naast elkaar maar gaan allebei verhuizen, ze zullen elkaar wat minder zien maar de leuke dingen zoals motorrijden sleutelen aan motoren en vissen blijven ze zeker doen. In de herfst gaan ze zeker weer eens mee op de boot.
Als we aan het eind van de dag bij de trailerhelling aankomen merken we pas hoe warm het is. We hebben een prachtige dag gehad, op het water is het altijd beter.
Visgids Herman Schuurman
Zin een dagje op snoekbaars, baars of snoek, bijvoorbeeld met een maat? Een keer die ervaring vanuit een boot meemaken,Herman Schuurman staat klaar! Hij weet precies waar je wanneer moet zijn, dankzij jarenlange ervaring. Daarnaast is Herman gespecialiseerd in veel verschillende vistechnieken.