Halsstarrig op het ondiepe blijven of de handdoek in de ring

Maart roert zijn staart en april doet wat ‘ie wil… Nou, in dit geval was deze uitspraak zeker van toepassing. Waar ik in de eerdere weekenden goede resultaten heb geboekt, was het dit weekend weer eens ontzettend hard werken! Typisch voor de voorjaars visserij, maar wanneer het dan lukt, geeft dat zoveel voldoening.

Door Luc de Groot

Vorige week kreeg ik een appje van Sjoerd of ik het leuk vond om twee dagen te vissen en te filmen op het Volkerak. We zouden dan overnachten in Dintelmond in een volledig uitgeruste houseboat in jachthaven Waterkant. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en na wat overleg, kon ik de auto van mijn vader een weekend lenen om dit mogelijk te maken.

Een weekendje in een modern uitgeruste woonboot aan het Volkerak zag ik zeker zitten!

Gewoon aan het water, de boot kun je naast de woonboot kwijt.

Mijn boot is niet al te groot en is eigenlijk niet geweldig voor drie man, maar goed, gewoon slim het gewicht verdelen en het kan prima. Vanwege de wind kozen we zaterdags om te beginnen op het Hollands Diep, een water waar je eigenlijk alles wel kan vangen. Ellenlange drifts werden gemaakt over de ondieptes en de talud randen grenzend aan deze ondieptes. Verder dan een snoek die 3 meter achter mijn jerkbait bleef en een miezerige aanbeet voor Bo kwam het niet…

Kleine boot, maar voor elk probleem is een oplossing!

We zagen onze kansen op het Volkerak de volgende dag nog minder rooskleurig in en besloten eieren voor ons geld te kiezen. We gingen naar huis en komen nog een terug voor revanche. Maar ja wat nu? Ik had alle tijd en de auto, een weekend blanken accepteerde ik absoluut niet en ik besloot de volgende dag thuis de rivier op te gaan in mijn eentje.

Element saves the day

Het begon weer precies zoals de dag ervoor, urenlange stilte. ‘Het is weer zo’n dag, dacht ik bij mezelf, niets aan te doen’. Die dagen moet je helaas gewoon accepteren in het voorjaar. Ze liggen er echt wel, maar ze doen gewoon niets. Echt ondiep vissen was kansloos, dat bleek wel. Diep wil ik niet gaan, daarvoor vind ik het smijten met jerkbaits en twitchbaits veel te leuk.

Twitchen is heel leuk! Met de Westin W6 T&C tot 15 gram kan ik heerlijk vissen.

Op de rivier heb ik weinig stekken die mooi 3 tot 4 meter diep zijn grenzend aan ondiepe stukken waar de vissen kunnen paaien. Meestal zijn de talud randen heel steil of stroomt het gewoon te hard. Toch kon ik me een plaatje herinneren waar ik weleens wat zou kunnen vinden. Eenmaal aangekomen zag ik zowaar teken van leven op de Raymarine Element in tegenstelling tot de andere stekken. Ik zoek niet snel bewust naar vis met de SideVision, op de rivier is dit te lastig gezien alle structuur op de bodem, dan zie je ze heel lastig liggen. Dit was echter een zandplaat en daardoor kreeg ik heel scherp beeld, ook op ondiep water is de SideVision echt haarscherp.

Ja hoor, bingo, dit leek me heel sterk op baars en dit vermoeden werd een worp later bevestigd.

Twitchen bleek de sleutel te zijn

Ik vis sowieso weinig gericht op baars en zeker het bewust zoeken naar ze was nieuw voor me, toch leek het me echt leuk om mezelf uit te dagen. Ik was alleen dus had alle tijd op lekker te proberen waar ik zin in had. Snel de boot voor anker en even bedenken waar ik moest gooien. Eerst een shadje, niets, toen een Ned rigje, ook niets. Een twitchbait dan? Dat was de goeie keuze, de eerst worp was het raak en kon ik een prachtige baars landen.

De eerste worp met de Megabass Vision Oneten Jr + 1 was al raak.

Zo had ik nog nooit baars gevangen, dus ik was al tevreden, maar er lag nog veel meer! Dus weer de motor gestart en het schooltje terug gezocht. Ondertussen appte ik twee maatjes van me dat het me gelukt was om eindelijk wat te vangen. Tijdens het appen vond ik de baarzen weer en appte ik dat ik even een worpje ging doen. Hup, daar had ik er weer een, wat is dit nou in een keer?! Zo vang je de hele zaterdag niets en de hele zondag ochtend ook niets en nu heb je in twee worpen twee dikke veertigers in de boot…

Nog eentje! Deze was veel mooier gekleurd.

Na deze baars was het klaar, het schooltje kon ik niet meer terugvinden. Een laatste speurtocht over de plaat leverde nog een kleine snoek op die ik recht onder de boot zag liggen. Opvallend was dat ze de Vision Oneten alleen pakten als je echt langzaam viste, nog een teken dat de vissen dit weekend echt heel traag waren. Het feest was voorbij want de rest van de dag kreeg ik helemaal geen actie meer. Maar de buit was allang binnen en ik had mijn revanche voor de blank van zaterdag…

Say cheese! Gelukkig was mijn Oneten nog heel hierna…

Zo zie je maar weer, het kan snel gaan in het voorjaar en ook weer compleet stil vallen. Hopelijk komen er nog een paar mooie weekenddagen aan de komende weken zodat we nog een feestje kunnen hebben op de ondieptes voor het seizoen sluit. Succes allemaal!