We krijgen het voor onze kiezen Roofmeisters. Eerst de stormen in het vroege voorjaar, toen het Corona virus en dan nu de gesloten tijd. Toch hebben we alle reden om terug te blikken op een waanzinnig roofvisseizoen. Zo ook HERMAN SCHUURMAN
Door Herman Schuurman
De eerste periode van de opening stond meteen in het teken van de Predator Tour. Eerst een paar dagen voorvissen en dan de wedstrijd. Hier was Martijn Reitsma mijn maat. Het was de eerste keer dat we aan deze wedstrijd deelnamen dus legden we de lat niet te hoog. Door alle soorten te vangen kon je een startbewijs winnen voor de editie in 2020. We zijn hier netjes in het linker rijtje geëindigd met een 54e plek en ons doel is gehaald, alle benodigde vissoorten gevangen.
Na deze wedstrijd kon ik meteen door naar Hellevoetsluis voor een Shimano fotoshoot. Ik vind het altijd super leuk om aan dat soort events mee te doen. Als je dan ook nog een dikke snoek vangt terwijl de camera’s draaien dan is dat helemaal super.
Het WPC
De dagen die er over waren tot aan weer de volgende grote wedstrijd, de World Predator Classic (WPC) heb ik veel gegidst op zowel het Hollands diep als in Fyslân waar er regelmatig dagen bij zaten van meer dan 20 snoekbaarzen. Af en toe zag ik ook tijd om old skool met het pennetje op snoekbaars te vissen, iets wat ik een prachtig spelletje blijf vinden.
Eind juni kreeg ik dan de kans om samen met Michael Stalenhoef de WPC te vissen in naam van het vakantie resort Citta Romana. Dit is een prachtig recreatiepark in Hellevoetsluis. Alles was prima geregeld , wat een fijne onderkomens!
Het vissen liep niet zoals we graag hadden gewild. Misschien kwam dat doordat we de eerste baars verkeerd om hadden gefotografeerd. Hoe twee zulke doorgewinterde wedstrijdvissers zo’n beginnersfout kunnen maken! Ik begrijp er nog steeds niets van, hoe dom. We hadden ook niet voorgevist en zelfs nog nooit samen in één boot gezeten. Dat helpt ook niet natuurlijk, dat zal dit jaar wel veel beter gaan.
Roofvissen in Friesland
Op een mooie zomeravond kwam Bas Westerveld langs in het mooie Fryslân. De bedoeling was om op het Margrietkanaal achter de snoekbaars aan te gaan, dat is goed geslaagd.
Vlak voor de herfst was mijn nieuwe boot klaar. De nieuwe Tomasco Predator van 5,20 meter. Dit in Fryslân gelaste schip is helemaal naar mijn wensen ingericht. Geschikt om drie gasten mee te nemen en meer dan genoeg opbergruimte voor hengels en kunstaas.
De eerste trip met de nieuwe boot was met Ruerd Adema en zijn vader. Dit was een prijs die ik beschikbaar heb gesteld voor de jeugdafdeling van de Federatie Sportvisserij Friesland. Ruerd is een fanatiek vissertje die samen met zijn vader veel vanaf de kant vist. We hebben er een mooie dag van gemaakt met mooie vissen en bovenal veel plezier.
Vanaf de vakantie tot december was de visserij in Friesland sowieso heel goed en heb ik heel veel gegidst. Ik heb toen met mijn gasten hele leuke dagen gehad. De natuur is geweldig mooi in Fryslân en de vissen werkten vaak ook goed mee. We hebben zelfs op een hele warme dag een otter gezien van vlakbij, we waren zo verbaasd (de otter denk ik ook) dat we geen foto hebben gemaakt.
De Luremasters
Toen was het tijd voor wederom een grote viswedstrijd, de Luremasters. Tot nog toe heb ik alle edities ervan mee gevist. Zo ook in 2019 weer, maar dit keer met mijn zoon Iwan, hoe mooi is dat?! We hadden niet echt geluk met de loting, maar met een 40e plek waren we dik tevreden. Ik ben supertrots op hem als ik hem zo bezig zie. Behalve dat het mijn zoon is kan hij ook hij nog eens heel verdienstelijk vissen. Zijn prioriteit ligt nu nog bij de karper. Als ik dit schrijf zit hij al weer aan het water in zijn tentje.
Vanaf december ben ik weer wat meer op het Hollands diep wezen gidsen. Het is een prachtig water met een goed bestand maar die afstand… Steeds 265 km op en neer is wel zwaar, maar toch elke keer weer de moeite waard. De wind was wel vaak een spelbreker.
Het NKS
Ik heb door het gidsen geen tijd gehad om het hele NKS mee te vissen. Echter, toen Arend van der Heijden vroeg of ik twee wedstrijden met hem wilde meedoen (Haringvliet en Hollands Diep) hoefde ik niet lang na te denken. Het voorvissen op het Haringvliet ging al heel goed en op de wedstrijddag vielen we meteen met de neus in de boter, meteen knalde er een mooie zeventiger op, gevolgd door nog een paar kleinere welkome zanders.
Zoals vaak als je een paar vangt werd het meteen druk om ons heen. Om dan nog een mooie vis te vangen op de stek wordt dan steeds moeilijker. We besloten de zelfde drift te gaan maken als tijdens het voorvissen, dit leverde wel een visje op, maar niet de grotere.
Ondertussen hield ik de eerste stek in de gaten en het viel me op dat er eigenlijk niemand ondiep viste. We wachtten tot het laatste uurtje en gingen toen terug voor een lange drift over het ondiepe. Bam, bam, het ging nog even los en we vingen er nog twee zeventigers bij. Plan geslaagd. Hoppa, een derde plek en een finaleticket in de pocket.
Ik ben nu sinds een jaar wat meer het pelagisch vissen aan het oefenen, het begint me steeds beter te lukken met mooie grote vissen. Dit wil ik ook aan mijn gasten aan kunnen bieden als mogelijkheid. Ook bij wedstrijden heb je het soms nodig… Al met al natuurlijk top als je zoveel mogelijk technieken onder de knie hebt.
Vooruitblikkend
Tja, we leven in een onzekere tijd. Hoe zullen de ontwikkelingen zich opvolgen met het Corona virus? Voor mij specifiek: Mag ik mensen meenemen in de boot en hoeveel? Sinds vandaag zijn er versoepelingen en gezien het feit dat contactberoepen zoals de kapper weer zijn toegestaan, zou je denken dat dat ook voor mij als visgids een verruiming biedt. Gelukkig zien we een optimistische lijn ontstaan 🙂
Ik hoop dat iedereen gezond blijft, oant sjen! Kijk HIER als je interesse hebt om bij visgids Herman Schuurman aan boord te stappen.