In 2013 trilde de snoekbaars visserij op haar grondvesten. Snoekbaars kun je niet alleen vlak boven de bodem vangen, maar ook in de middenlaag van het water. En vaak zijn die vissen de echte kastelen. Topvisser Fredrik Harbort van Berkley en Abu Garcia heeft de begintijd meegemaakt, kunnen we een diehard specialist noemen en komt hier met een handleiding.
Door Freddy Harbort
Mijn ogen bewegen van het ene sonarscherm naar het volgende. Ik vaar met mijn boot naar een van de diepste delen van een enorm Duitse meer. Eindelijk vind ik een klein glimmend puntje op mijn Side Scan waardoor mijn hart sneller gaat kloppen. Ik draai de boot richting het signaal aan de linkerkant en probeer de sterke zijwind, die deze dag waait, te beheersen. Het duurt een paar seconden en de vis zit vlak onder mijn boot.Ik laat mijn aas zakken en de enorme vis begint te reageren, inspecteert mijn aas vanuit alle hoeken en verdwijnt vervolgens weer in de diepte van het meer. Balen!
Het kan soms zo frustrerend zijn om grote roofvissen uit de pelagische zone te belagen, maar het kan ook de sleutel zijn om de vis van je leven te vangen. De Zweed, Claas Hagert, begon al meer dan 13 jaar geleden met het ontwikkelen van dit type visserij. Mijn vriend Jörgen Larsson en ik kwamen al vrij snel met hem in contact en waren een en al oor.
Hoe bijzonder?! Het kunstaas werd verticaal gevist, maar niet op de bodem zoals gebruikelijk. Het aas werd in het midden van het water aangeboden, meestal tussen de twee en acht meter recht onder de transducer boven een enorme diepte van 30, 40 of zelfs meer dan 100 meter water. Hoe bizar klinkt dat? Daar waar wij altijd dachten dat we snoekbaars uitsluitend tegen de bodem aan moesten zoeken.
Al snel gingen wij met deze nieuwe techniek aan de slag. Mijn Zweedse vismaten plukten de vruchten op Zweedse meren, die opeens weer interessant werden. Zelf had ik een paar jaar bijna heel het rijk voor mezelf alleen in Midden- en Zuid-Europa. Totdat het nieuws over deze nieuwe methode zich in 2013 begon te verspreiden in Duitsland, Nederland, later Spanje en de rest van Europa. Ik was en ben nog steeds een echte pelagic freak en ontdekte al snel de beste wateren in de meeste Europese landen, wat mij hielp om in korte tijd honderden echt grote snoekbaarzen te vangen.
Dus wat is er zo speciaal aan pelagisch vissen?
Het is een van de beste technieken die ik ken voor het vangen van grote vissen, met name snoekbaars, op grote diepe meren. Omdat de meeste grote roofvissen in het midden van het water jagen, is dit de plek om ze te vangen. Pelagisch vissen is een techniek die ons in staat stelt om de solitaire XXL vissen te zoeken met onze fishfinder en vervolgens het aas recht boven de vis te laten zakken. We beginnen in eerste instantie altijd boven de diepste gaten en van daaruit is het zinvol om te zoeken naar de ondiepere oevers in de buurt.
Wat heb ik nodig?
Dit type visserij vereist sowieso iets drijvends met aandrijving zoals een bellyboat, kajak maar de beste optie is toch een middelgrote boot. Ongeacht het type of de grootte is het extreem belangrijk dat de bestuurder ervan de volledige controle over het vaartuig heeft. Grote meren zijn meestal winderige plaatsen en toch moet je de boot tijdens het vissen uiterst nauwkeurig op zijn plaats houden om het aas goed te presenteren.
De fishfinder moet voorzien zijn van een dieptekaart om de diepere gebieden te lokaliseren en te volgen en een 83 kHz downscan (live) weergave van de sonar om de vis te kunnen spotten. Deze twee functies geven je al een goede basis. Daarbij zijn Side Scan en Live Sight van Lowrance en LiveScope van Garmin bijna onmisbare features geworden voor het verkrijgen van veel meer informatie over de onderwater wereld.
Wat betreft vismateriaal hebben we een sterke, 180-200 centimeter lange baitcaster tot ongeveer 60 gram, een reel met ongeveer 17/00 dyneema nodig en wat extra groot kunstaas van tussen de 20 en 25 cm, gerigd op jigkoppen tussen de 30 en 40 gram. Vooral grote snoekbaarzen zijn selectieve roofvissen die voornamelijk op zoek zijn naar grote prooien in het midden van het water. Zogezegd kan het niet snel te groot zijn.
Hoe te beginnen?
Zodra we alle apparatuur en materialen bij elkaar hebben en op een meer zijn dat grote pelagische vissen huisvest, gaan we varen en zoeken naar signalen. Hoe beter je vaardigheden, des te sneller je kunt varen. Begin langzaam en versnel, zolang het tempo comfortabel aanvoelt, totdat je uiteindelijk een maximale snelheid van ongeveer 6-9 km/u bereikt om snel meer water te bedekken. Let op! Sneller je vaart, hoe moeilijker het is om te stoppen en de vis terug te vinden, vooral bij een stevige wind.
Een typische beginnersfout is het kunstaas direct te laten zakken op alle grote signalen die voorbij komen. Bedenk natuurlijk ook dat er niet alleen snoekbaars op water rondzwemt, maar ook brasem, karper en andere roofvis. Het is beter om maar een paar keer per dag je kunstaas te laten zakken op signalen die heel duidelijk en groot op je scherm worden weergegeven.
In helder water laat ik de shad tot ongeveer 2 meter boven de vis zakken, in troebel water 1 meter of nog nog minder. Ga je met deze visserij beginnen dan is het het best om heldere wateren je eerste stappen te zetten. Simpelweg omdat het voor de vis gemakkelijker is om het aas waar te nemen. Troebel water vereist veel meer vaardigheden in het lezen van je fishfinder en het varen en de presentatie moet zeer nauwkeurig zijn.
Nadat ik het aas heb laten zaken tot in de buurt van de vis maak ik een paar sterke, korte bewegingen met de hengel om de vis wakker te schudden. Als de vis reageert en omhoog komt, wat je bij een juiste afstelling van je transducer duidelijk kunt waarnemen, kunnen we beter niet te veel bewegen. Less is more en soms kan een langzame opwaartse beweging de sleutel van de dag zijn om de beet te krijgen.
Is pelagisch vissen wel eerlijk?
Omdat je in het voordeel bent met de echt geavanceerde, duurdere dieptemeters, denken sommige mensen dat het geen eerlijke manier van vissen is. Ik ben het daar niet mee eens. Qua kennis en skills komt er bij deze visserij heel veel kijken. Misschien is het wel de meest lastige techniek waarbij je je fishfinder door en door moet kennen en ook het gedrag van grote door de wol geverfde snoekbaarzen moet kunnen doorgronden. Daarnaast is er geen visserij, waarbij maximale bootcontrole van cruciaal belang is.
Iedereen die met deze visserij begint, zal het met me eens zijn dat dit echt geen eenvoudige manier van vissen is. Sowieso blijft het vangen toch het moeilijkste. Ik heb dagen gehad waarbij ik mijn shad op honderden signalen liet zakken met uiteindelijk 0 resultaat. Andere dagen lijk je dan weer niks verkeerds te kunnen doen. Wat dat betreft is het belangrijk dat je geduld kunt opbrengen en bereid bent flink wat tijd te investeren in het oefenen.
Het gevaar bestaat er in dat je teveel naar de displays kijkt… Blijf te allen tijde waakzaam op je omgeving. Verder, vissen boven diep water is geen enkel probleem, maar laat je shad niet te diep zakken. Haak je dan een snoekbaars, dan zal deze het loodje leggen. Een maximum diepte van 10 meter is een mooie richtlijn.