Pelagische snoekbaars – 5 stadia die je zelfvertrouwen een boost geven

17/12/2019
Pelagische snoekbaars – 5 stadia die je zelfvertrouwen een boost geven

Nog niet zo heel lang weten we nu dat snoekbaars zich ook in de middenlaag van het water ophoudt. Sterker nog, daar zwemmen de grotere exemplaren, inclusief de ware kastelen. Met de zogenaamde pelagische visserij mik je op deze kneiters. Snoekbaarsvisser Arend van der Heijden heeft het spelletje door, legt uit hoe hij het aanpakt en hoe je je zelfvertrouwen tot ongekende hoogtes kunt brengen. 

Door Arend van der Heijden

Als fanatiek roofvisser houd ik de ontwikkelingen binnen onze visserij via alle kanalen nauwlettend in de gaten. Het ontging mij dan ook niet dat er de laatste jaren wel heel veel enorm grote snoekbaarzen gevangen worden. Het ene na het andere kasteel verscheen op mijn smartphone of laptop. Veel nachtfoto’s, en zonder uitzondering pelagisch gevangen. Met andere woorden op half water belaagde kneiters.

We zien ze bijna uitsluitend in het donker.

Hier kon ik niet om heen, dat moest ik ook leren. Binnen mijn kennissenkring waren al meerdere jongens met deze visserij bezig en al snel was een afspraak gemaakt om in mijn eigen boot, met mijn eigen fishfinders een dag met een echte ‘pelagist’ op pad te aan. Dit werd een dag om nooit te vergeten. Wat een spanning, wat een kick en wat een grote vissen!

“Het duurt een jaar voordat je het een beetje doorhebt”, werd me aan het eind van de dag bemoedigend meegegeven… Inmiddels ben ik die periode ruim voorbij en eerlijk is eerlijk, dat advies klopte!

Het gereedschap en ja… met geavanceerdere fishfinders kom je gewoon een stuk verder.

Dus ik op pad! Dag na dag, avond na avond. Af en toe een vis, maar vaker niets. Zeker drie keer per week zat ik, turend op m’n scherm, op het water. Zeker als er niet te veel wind stond moest ik het gaan proberen. De euforie van een aanbeet na de opgebouwde spanning bleek enorm verslavend! En ja, langzaam aan begon ik het een beetje onder controle te krijgen en ving ik pelagische vissen. Vissen van een formaat dat ik nog niet eerder gevangen had! Zelfs die ‘Once in a lifetime’ metersnoekbaars benaderde ik het eerste jaar al op 1 cm!  Fantastisch!

Het scheelde maar een centimeter…

De kunst bij het pelagisch vissen vanuit een boot zit hem in het interpreteren van je visvinders en de controle over je boot. De nieuwste sonar apparatuur die een live onderwaterbeeld geven maken het zeker wel makkelijker. Vanuit de bellyboat wordt natuurlijk ook zeer succesvol pelagisch gevist maar die ervaring heb ik niet. Ikzelf vis alleen vanuit een boot.

De beloning die je krijgt bij een pelagisch gevangen vis is enorm. Als visser ben ik altijd op zoek naar een bevestiging van de gemaakte keuzes. Deze bevestiging krijg je door een fijne tik op je hengel of elke andere vorm van een aanbeet. Hoe harder de aanbeet hoe zekerder ik word dat ik iets goed doe.

De versmelting van twee signalen… Hier is het allemaal om te doen!

Tot die aanbeet bestaat er altijd onzekerheid over of de plek, de presentatie of het aasje wel goed gekozen is. De kick zit hem bij mij dus voor een groot deel in de bevestiging dat ik iets goed doe, de code kraken! Daarna volgt natuurlijk het genieten van de dril en de blijdschap met de vis. Tijdens het pelagisch vissen bestaat de kick echter uit een aantal stadia die elk voldoening geeft:

  1. Vind de vis. Tijdens het varen is het signaleren van een goot exemplaar die op een acceptabele diepte zwemt de eerste kick.
  2. De boot vervolgens exact op de juiste plek boven de vis manoeuvreren. Dit bevestigt dat je vaar skills voor elkaar zijn.
  3. De shad zo dicht mogelijk in de buurt van de vis aanbieden en vervolgens houden is weer een kunst op zich. Het kan nodig zijn honderden meters en tientallen minuten achter een vis aan te varen! Als dat dan lukt, voelt dat goed!
  4. Misschien het mooiste moment is als je de vis ziet reageren op de shad en zich zichtbaar voorbereid op een aanval. Hart in je keel, je hebt het kunstaas op de juiste manier gepresenteerd.
  5. De aanbeet en de dril is een complete ontlading van alle vooraf opgebouwde spanning! Wat een beloning!

Pelagisch succes van midden op de dag.

Misschien valt het je op dat het stuk onzekerheid en het zoeken naar bevestiging voor een groot deel vervangen is door praktische vaardigheden en sprekende beelden op je visvinder. Uiteindelijk blijven de shadkeuze en je aaspresentatie over als enige onzekere factoren.

Een ander groot verschil tussen pelagisch en conventioneel vissen is je beleving. Tijdens het pelagisch vissen ben ik met niets anders bezig dan met het gericht jagen op grote vissen. Waar ik eerder om me heen keek en van de vogels en de natuur genoot heb ik nu alleen oog voor mijn fishfinders. Lekker uitgewaaid en met een leeg hoofd thuiskomen is er niet meer bij. Moe en met pijnlijke ogen kruip ik midden in de nacht naast mijn vrouw. Maar wel vaak na een paar hele grote vissen!

Mijn allereerste die ik pelagisch ving.

Toch wat nadelen aan deze visserij. Als eerste het gebruik van je buitenboordmotor. Deze staat altijd aan omdat je constant vaart. Iedere pelagische vissessie levert dus een fors aantal draaiuren in voor de motor. Dit komt de waarde van je motor en zijn verkoopprijs niet ten goede!

Daarnaast ben ik van mening dat een motor waar veel pelagisch wordt gevist ook hard slijt. Voor het constant omschakelen van voor- naar achteruit is een motor niet ontwikkeld. Om deze slijtage een beetje te beperken is het verstandig een alu schroef (liefst vierblads voor snelle respons) te gebruiken die veel minder massa heeft vergeleken met een RVS schroef.

Snoekbaars is zeker niet de enige die zich in de middenlaag ophoudt.

 

Inmiddels behoor ik ‘helaas’ ook bij de groep pelagische patiënten met een pijnlijk of ontstoken linkerschouder gewricht. Het intensief sturen met een zwaardere buitenboord motor met stuurknuppel is een beweging waar een schoudergewricht niet van houdt! Vissers met lichtere motoren (tot 40-50 pk) lijken er minder last van te hebben.

Mooier worden ze niet 🙂

Voor mij is het pelagisch vissen een fantastisch spannende en verslavende toevoeging aan mijn hobby. Als wedstrijdvisser kun je het niet links laten liggen. Dat bewijzen de uitslagen van menig NKS wedstijd of bijvoorbeeld de Luremasters wel. Maar er kleven dus voor mij ook een aantal nadelen aan. Eerlijk gezegd ben ik hard op zoek naar een plek die deze visserij binnen mijn grote liefhebberij gaat innemen! Suggesties?