Je kan een plan maken, tuurlijk, maar het succesvol uitvoeren is een ander verhaal. Visgids Jan Boomsma (klik HIER) beheerst beide tot in de puntjes. Wij mochten met hem mee op roofblei op de rivier. Een uitgestippeld plan dat waanzinnig uitpakte met ruim in de dubbele cijfers en specimen exemplaren.
Tekst Sjoerd Beljaars, beeld Bo Staartjes
Een TGV raast met full speed over het spoor. Er is een foutje gemaakt met een wisselspoor en een andere TGV knalt in volle vaart op zijn treingenoot. KEBENG! Dat is zo’n beetje de vergelijking die kun je maken met de verwoestende aanbeet van een roofblei. Op de een of andere manier heeft de evolutie de zilveren sprinters ertoe gebracht om hun prooi –nou ja, ons kunstaas dan- in een razend tempo te willen hebben.
Jan kan het niet anders dan beamen. Snel binnendraaien! Denk je dat je snel binnendraait, doe er nog maar een schepje bovenop. Laat er maar rook uit die molens komen, zet die kogellagers maar aan het werk. Roofblei heeft geen enkel probleem met top speed gevist kunstaas. Sterker nog, vaak genoeg is dat een must om ze er knalhard op te krijgen.
Kwaliteit gear
Klinkt eenvoudig toch, maar is het dat ook? Hmmm, ja en nee. Ja, ten spijt van een eventuele armblessure is het niet veel anders dan binnendraaien. Nee, ook hier kan het weer in de finesse gezocht worden. Hoe verhoudt zich de stroming, waar is het richeltje waarachter de zilveren rakkers in een ambush liggen, hoe vaak las je een spinstop in? Ik ving ook echt wel roofblei, maar dat was op momenten dat het onder water los ging. Was het taai, dan blijf Jan doorvangen, terwijl ik op een houtje zat te bijten.
Daarnaast vraagt deze visserij wel degelijk wat van je materiaal. Te beginnen bij een goede molen. Het is een superactieve visserij met heel veel worpen en dat razendsnelle binnendraaien. Met andere woorden ben je kansloos met een AliExpress molentje. Die draai je 100% aan gort na verloop van tijd. Dan de hengel, ga voor een strakke hengel met body voor verre worpen, maar toch wat topactie om de snoeiharde aanbeten op te kunnen vangen. Natuurlijk test je altijd verbindingen en knopen, maar doe dat nu nog maar eens extra. Plotselinge topspeed op topspeed bij een aanbeet betekent een abrupte krachtenexplosie en dan kun je je hier geen concessies op veroorloven.
Last but not least het kunstaas. Natuurlijk zijn er tal van mooie crankbaits op de markt, maar gaan we kijken naar het kunstaas dat je echt speedy Gonzalez binnen kunt vissen, dan valt er toch een hoop af. Veel kunstaas schiet dan al snel wijd uit en komt uiteindelijk draaiend in het oppervlak terecht. Kansloos. Heb je een plugje dat supersnel op zo’n 1 meter diepte loopt en dan vooral kaarsrecht, dan weet je dat je goed roofblei kunstaas hebt.
Feeding frenzies
Ik zat nog steeds in mijn hoofd met de zogenaamde stelregel dat je voor roofblei supervroeg uit de veren moet of een latertje moet pakken in de avondschemering. Bij het maken van de afspraak zag ik zo al de bui hangen, maar Jan maakt zich daar niet zo druk om. 8 uur in de ochtend beginnen was vroeg genoeg. Roofblei kun je heel de dag door vangen volgens Jan. Criteria die wel belangrijk zijn is dat het stroomt, onderbrekingen in de bodem en relatief helder water.
Bij aankomst hing er een dikke riviersluier over het rivierengebied, maar gelukkig verdween die al snel als sneeuw voor de zon. Voorzichitg peilden we de verwachtingen bij Jan, ‘gaan we er een stuk of 3 vangen.’ Jan lachte het al een beetje weg. Het kon wel eens een mooie dag gaan worden. Dubbele cijfers? Jazeker!!!
De stek die het meeste aandacht zou krijgen was een plateau van nog geen meter diep in het midden van de rivier, waar het water langs en overheen stroomde. Met name langs de randen en in de planten op het plateau liggen die sluwe, zilveren rovers klaar om alles aan te vallen wat hen aan de neus voorbij komt. Feitelijk moeste we nog echt in de hot zone driften, maar ervoor was het al raak. Snoeiharde aanbeten, volgers, missers… Het spektakel was compleet, dat noemen we met de neus in de boter. Echt mooie vissen van rond de 60 cm en een uitschieter naar de 72 cm. Eenmaal echt op de hotspot kolkte het water zelfs zo nu en dan. Ook grote vissen die met woeste uithalen in het oppervlak kleine visjes het leven zuur maakten.
Tja, dan kun je niet zoveel verkeerd doen, zelfs ik niet 😛 Het duurde niet lang of ik was de tel al kwijt. Keer op keer die knallen op je hengel. Zou je er gewend aan kunnen raken? Not at all. Het is zoals met het verticalen en dan die spijkerharde aanbeten van snoekbaars. Als een stroomstoot, dat kan never nooit niet vervelen en die roofblei uithalen evenmin.
Uit ervaring weet Jan dat je voor de grotere exemplaren net buiten die strike zone moet vissen. Een concessie die je dan doet is wel dat de aantallen teruglopen. Na een gezonde dosis vangsten voor de camera vonden we het daar dan eindelijk tijd voor. Jan gooide zijn boot een stuk verder van het plateau en jawel hoor. Boomsma heeft al vaker gegrossierd in het maken van een plan en dan vooral wat betreft het daadwerkelijk volledig succesvol uitvoeren van die strategie. Ook nu weer en hoe?!
Ook de grote vissen kwamen binnen boord en ook hier duizelde het mij. Driemaal een bak van 72 cm en een van 78 cm. Ik had ze nog nooit zo groot gezien. Toen uit het niets de evenaring van zijn persoonlijk record roofblei. Een tank… Eenmaal bij de boot wist ik niet wat ik zag. Alsof er een gigant van een graskarper aan de oppervlakte kwam. Als je je dan die TGV vs TGV voor de geest haalt. Ongekend!
Bijzonder wel weer dat onze vangsten hier terugliepen met hier en daar een spaarzame aanbeet. Vingen wij er een, dan was het dat kaliber van rond de 60. We tastten in het duister hoe dat kon, vroegen niks, maar wel aan het einde van de dag. Dat zie je in de video, waarvan nu de filmbeelden op de edittafel klaar liggen. Stay tuned Roofmeisters, dit wordt een mooieu 😉
Wil jij ook zo’n dag meemaken. Jan Boomsma is visgids en neemt je graag mee. Klik HIER.