Yooowww Roofmeisters, in de startblokken voor een nieuwe week. Roofmeister Inside, at your service!
📽️Vrijdagavond video📽️
Waar moeten we snoekbaars zoeken in de winter? Dieper of juist ondiep? Hoe belangrijk is het daarbij dat het stroomt of niet? Moeten we naar de kleur van het water kijken? Niemand minder dan visgids en snoekbaarsspecialist Herman Schuurman laat ons de topstekken zien. Ook bijzonder om te zien hoe hij super effectief met de dropshot rig en een dood aas visje de taaie roofvissen over de streep trekt. Een must see voor iedereen die struggelt met wintersnoekbaars.
Van BrasemMeister tot NKS runner-up
“Zal ik even naar het tussenklassement kijken?” Vraagt Bo aan Herman Schuurman en mij. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, kom maar op. Maar Herman is resoluut. Nou ja, niet helemaal. “Ok, ik wil weten of we ons nu in de top 10 begeven, meer hoef ik niet te weten”, zegt hij met zijn blik strak op de bijhengel.
Herman heeft het in zijn hoofd gehaald om met mij een NKS-wedstrijd (Nederlands Kampioenschap Snoekbaarsvissen). Met mij, Sjoerd Beljaars, de man die niks vangt als iedereen vangt. De BrasemMeister. Helemaal koekoek natuurlijk.
Mijn visserscarrière lang heb ik opgekeken naar deze prestigieuze competitie, een boot of 50 (vroeger veel meer) die ergens in Nederland op een water de messen slijpen voor de grootste snoekbaarzen. Echt een wereld apart. Vissers die snoekbaars ademen, door weer en wind het water op gaan om alleen al te oefenen en die een metersnoek voor de boot lostikken.
Het NKS kent een hele rijke geschiedenis met tal van verhalen waar je boeken vol mee kunt schrijven. Kneiters van snoekbaarzen, aantallen om van te watertanden, gevallen van fraude, ruzies, vriendschappen, zeges, nederlagen. Ik kan daar bij wegzwijmelen, maar ik had nog nimmer een editie meegedaan. Tot gisteren dus, op het Haringvliet.
Vooraf zenuwachtig? Mwah, het was te doen. Nou ja, tot een half uur voor tijd. Toen begon het me te bekruipen. Al helemaal toen de armada met dit keer 34 visboten in beweging kwam om gehoor te geven aan de kick off! Ja, met een visgids en snoekbaarspecialist als Herman Schuurman ben je in goede handen. Toch is de finesse visserij op snoekbaars niet iets waar ik in uitblink en al helemaal niet in de winter. Ik had mezelf beloofd die dag alles te geven.
Ik kan niet zeggen dat het een grote eer was om bij een routinier als Herman aan boord te zitten. Wat een machine en wat een waterdicht plan. Het begin kenmerkte zich door wat speldeprikjes op dieper water van 8 tot 9 meter. Het was niet veel soeps, ik denk dat Herman deze dieptes in ieder geval uit zijn hoofd wilde bannen.
Ondertussen zag ik al een loerend oog van de sympathieke Fries naar een nieuwe stek. Niet veel later legde hij mij zijn strijdplan uit. Een waterkaart vol met dieptelijnen, markeerpunten en vaarroutes. Het zullen de zenuwen zijn geweest, ik begreep er niet veel van en zei ja en amen.
Maar het nieuwe gebied was voor korte tijd een gekkenhuis. Veel actie, mooie maatse vissen. En jawel, ook ik mocht aan de bak. Wat een heerlijk gevoel. Vis, en snoekbaars al helemaal, is fantastisch om te vangen, maar dan ook nog in wedstrijdverband… Wauw, wat een kick ass euforie geeft dat.
Tot die tijd liep kunstaas en het dode aasvisje redelijk gelijk op… Er was nog geen patroon in te herkennen. Mooie maatse snoekbaarzen, als kinderen zo blij. Tja, en dan ga je aan andere boten denken. Hoe doen die het? Bo, mee als cameraman, kon het niet laten, keek af en toe en gaf ons soms alleen maar een geruststellend knikje.
Mijn nervositeit omtrent het zelf vangen of niet verdween, maar maakte plaats voor een soort overwinningsdrang. ‘Ok, dan nu ook echt het maximale eruit halen.” Ik zag bij Herman hetzelfde. Inmiddels was het druk geworden op de betreffende stek, maar Herman schakelde snel. In mum van tijd lagen we weer ergens alleen op een diepte van rond de 6 meter.
Het middaguur had al geslagen en hoe vaak maak je niet mee dat de beet er dan volledig uitvalt. Gek genoeg dit keer niet. Het mooiste ging nu beginnen. Opvallend minder actie op de shad, des te meer op het ontzettend effectieve dropshot systeem van Herman. Leuk en aardig die 50’ers en 60’ers, als we hoog zouden willen eindigen hadden we 70’ers nodig. Nou, op een presenteerblaadje zou je bijna zeggen. Eerst wat ondermaatse snoekbaarzen en toen een dikke 74 cm vis en een van 68 cm.
Een retorische vraag van Bo: “Herman, dit zijn topvissen voor tijdens een NKS wedstrijd toch?!” Herman lachend: “Eh, ja! Dit zijn hele mooie vissen.” Ondertussen had de organisatie het leaderboard eruit gegooid, om de spanning op te bouwen. Nou, dat is ze gelukt. Bij een NKS wedstrijd gaat het om de totaalscore van de 7 grootst gevangen snoekbaarzen. Op een gegeven moment hadden we dus 7 vissen. En jawel, we konden vissen gaan upgraden. Iets waar ik vooraf nog niet van had durven dromen. Wauw.
Eerst verdween daar een snoekbaars van 48 cm uit onze lijst, maar daar bleef het voorlopig bij. De minuten tikten weg. Herman: “Sjoerd, we varen nu langzaam naar een heel mooi puntje, daar gaan we nog een bak vangen.” Zelden meegemaakt dat vissers zo goed vangsten kunnen voorspellen, maar Herman heeft kennelijk deze gave. 10 minuten voor tijd. BAM. Op de dropshothengel. Een zenuwslopende dril, goud/brons aan de oppervlakte en in het net. 74 cm! Niet te geloven.
Top 10 sowieso, top 3 ook niet onaannemelijk, zelfs winst was een mogelijkheid. De eerste plek. Het zou toch niet. Zenuwslopend dat speculeren. Bij de trailerhelling natuurlijk tal van verhalen en ervaringen. Ook mooi om mee te maken. Veel hadden een mooie ochtend gehad, waarbij het terugliep in de middag. Bij ons was het eigenlijk andersom. Wij maakten ons eigenlijk zorgen om nog maar 1 team, namelijk Goran Krnjic en zijn vismaat Alex. Die hadden vergelijkbare snoekbaarzen op hun lijst staan. Alleen de prijsuitreiking kon uitsluitsel bieden.
Die vond plaats onder het genot van een drankje en broodje gehaktbal in een naburige horecagelegenheid. Een supergezellig samenkomen in een echt NKS-sfeer, waar ik al zo vaak over had gehoord. Oudgedienden, ik hoorde van een deelnemer die al 30 jaar meedoet. Daarbij nieuwe gezichten, zoals de mijne. Ik vond alleen dit al tof om mee te maken. Echt een aanrader voor iedereen die eens ongedwongen een toffe viswedstrijd wilt vissen, klik HIER.
En toen natuurlijk het hoge woord, de prijsuitreiking. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik hoopte op de overwinning. Dat krijg je er van… Meedoen als underdog, dan gaat het lopen en dan wil je meer en meer. De nummers 1 en 2 waren een beetje zoals verwacht: Herman & ik of Goran & Alex. De nummer twee als eerst… Herman en ik. Gek genoeg geen teleustelling, maar blijdschap. Een eerste NKS wedstrijd en dan gewoon tweede worden. En… We hebben alles gefilmd! Next level. Dat wordt er eentje mensen!
Wall of fame vangsten
Winter tot nu toe samengevat: Bizar toch maar weer. IJskoud, dan 12 graden… Hmmm… Geen touw aan vast te knopen. Gelukkig lopen de vangsten gewoon goed door. Iedereen thanks voor het insturen wederom!
Wil jij je vangstfoto terugzien in Roofmeister Inside, drop hem dan in de comments bij ons vangstenbericht dat we dinsdag om 14:00 uur op onze Facebookpagina plaatsen.
🏆Foto van de Week🏆
Wil jij je vangstfoto terugzien in Roofmeister Inside, drop hem dan in de comments bij ons vangstenbericht dat we dinsdag om 14:00 uur op onze Facebookpagina plaatsen.