Het vissen met twitchbaits is mega gaaf, mede omdat je heel actief vist en kans hebt op allerlei verschillende roofvissen. Toch is het niet zo makkelijk als gedacht en dat heeft ook Rob Nullens ervaren. In dit artikel neemt hij je mee naar een mega goede dag die dreigde uit te lopen op een blank waarin hij de kracht van twitchbaits leerde kennen.
Door Rob Nullens – Als enthousiaste snoekvisser ben ik nog relatief onervaren als het aankomt op het vissen op snoekbaars en baars. Desondanks heb ik de afgelopen twee jaar voornamelijk mijn tijd doorgebracht in Nederland, vooral op het Haringvliet en het Hollands Diep. Vanaf eind januari, begin februari, afhankelijk van de temperatuur, kun je steeds meer vis verwachten die zich ondieper bevindt.
Het overschakelen van grote swimbaits en shads naar een totaal verschillende visserij vergt enorm veel inzet om je mindset aan te passen. Wanneer je gaat vissen op snoekbaars en baars, wordt je overspoeld met een overvloed aan informatie, wat soms enorm overweldigend kan zijn. Mijn eerste echte goede baarssessie was met Peter Vancompernolle. Ik ving mijn eerste obesi-baars op een Cannibal shad, en wat een vis was dat! Als je gewend bent om in België op baars te vissen, gaan ze niet snel voorbij de 2 kg. Deze 46 cm baars ging dus ruim over dat gewicht, bijna zelfs breder dan het meetplankje – dat zegt al genoeg.
Uiteindelijk gaf die vis me enorm veel vertrouwen, zeker omdat ik nog nooit eerder baarzen van deze omvang had gezien. Vaak vissen mensen enorm ondiep in de maanden februari en maart, maar wij vingen ze nog op dieper water. Vooral de manier waarop was echt bijzonder. We kozen een stukje om mee te driften met de stroming, namen onze 28 grams loodkoppen en visten agressief over de bodem. We hebben al vaker meegemaakt dat zelfs het werpen met shads en daarbij het gebruiken van een 20 grams loodkop enorm effectief is. Je sleurt de loodkop door de planten of maakt een soort zandspoor in de bodem en daar worden baarzen helemaal wild van.
De eerste keer twitchen
Er zijn zoveel verschillende manieren om op de ondieptes te vissen. Je hebt de Ned rig, die de afgelopen jaren enorm bekend is geworden, chatterbaits, spinnerbaits… Allemaal zeer effectieve methoden, maar als er één visserij bovenuit steekt, dan is het wel het vissen met twitchbaits.
Ik was er zelf nog nooit mee in aanraking gekomen, want het leek gewoon op een crankbait, dus ik dacht dat er niet veel verschil in zou zitten. Daar ben ik nu wel op terug gekomen. De manier waarop je met twitchbaits vist, is enorm belangrijk. Ik neem jullie mee terug naar een sessie die ik met Hugo Hegeman heb gevist. We begonnen de dag op de stekken die de afgelopen periodes het beste werkten, maar deze dag bleek er gewoon niets te werken, en de kou en regen hielpen onze gemoedstoestand evenmin. Uiteindelijk tikten de uren voorbij en ook onze motivatie om door te blijven vissen. Het was mijn allereerste sessie samen met Hugo en die dreigde te eindigen met slechts één roofbrasem op het scorebord.
Rond 16 uur kwamen we op een punt dat we, ofwel de dag zouden beëindigen en onze verliezen zouden accepteren, ofwel een verre move zouden maken en proberen helderder water op te zoeken en te kijken of ze niet echt ondiep lagen. Uiteindelijk is het voor mij een rit van 140 km enkel, dus ben ik niet snel geneigd om mezelf vast te rijden in het verkeer omdat ik te vroeg van het water ga, dus gingen we er gewoon voor. We arriveerden op de eerste stek en merkten snel dat het water enorm helder was. Hugo begon weg van de kant te twitchen, en ik wierp richting de ondiepe kantjes. Al snel zag ik Hugo met een kromme hengel en ving hij een prachtige baars…
Vangen en niet vangen
Hugo zei dat dit vaker voorkwam, dat als je op het ene water echt geen vat krijgt op de vis, je vaak met een grote verandering wel succes kunt hebben. Uiteindelijk was dat inderdaad het begin van een prachtige reeks vangsten die we mochten beleven. Hugo was zelf aan het twitchen met de Dex Stunna van Berkley en ikzelf met de Gravity Twitch van Savage Gear. Ik zag Hugo wel twitchen, maar was me niet echt bewust van het feit dat ik zelf niet 100% juist viste met de twitchbait.
Ik zag dit nog steeds als een soort plugje en trok het aasje meer vooruit. Ondertussen was ik ‘de netman’ van de boot geworden. Hugo ving de ene na de andere snoekbaars en het liep als een trein. Ik merkte dat hij alle actie kreeg en ik geen interesse kon opwekken bij een rover. Op dat moment kun je twee dingen doen. Je steevast blijven focussen op jouw techniek en denken ‘ach, ik zal ze wel vangen, dat is gewoon geluk’, ofwel vraag je aan je medevisser, die wel vis vangt, hoe hij het nu precies doet.
Hugo vertelde me dat het een detail was, ik moest één kleine verandering maken aan de manier waarop ik hem aanbood. Je gooit je twitchbait uit, draait hem even drie slagen op diepte zodat hij op de gewenste diepte is waarop je hem wilt aanbieden en geeft dan twee à drie tikken met je hengeltop op je ‘slack line’. Dus eigenlijk, echt tikken geven zodat je hengeltop wordt gestopt door de links-rechts bewegende twitchbait. Dat is nu net wat baarzen (en snoekbaarzen) zo gek maakt als er een twitchbait voorbij hen wordt getrokken. Ook het wachtmomentje tussendoor is belangrijk; in de winter mag dit zeer lang zijn, maar in het voorjaar hoeft dit niet per se.
En dan begint het te lopen!
Vanaf het moment dat ik deze techniek onder de knie krijg, begin ik ook vis te vangen. Hoe meer technieken je hebt om op over te schakelen als de vis niet reageert op een andere techniek, hoe meer vis je gaat vangen. Vaak blijven mensen vasthouden aan hun oude vertrouwde patronen, maar de vissen zijn echt niet dom. Daarom is het oh zo belangrijk om heel open-minded te blijven en jezelf te blijven ontwikkelen om te zien of het nog wel werkt wat je aan het doen bent. Vanaf dat moment voelt het al natuurlijker aan, omdat je vertrouwen hebt gekregen in de visserij en je ook af en toe een beet krijgt.
We driften een stuk verder en tussen al dat snoekbaarsgeweld krijg ik een vis aan de lijn met enorm veel gewicht, maar ook het kenmerkende kopschudden dat je mag verwachten van een mooie baars. Een prachtige 50-er wordt op de gevoelige plaat vastgelegd en vervolgens teruggezet in zijn natuurlijke element. We bleven de 1-2 meter lijn aanhouden en kregen enorm veel beet. Hugo ving zelfs een vis op een stukje water van 50 centimeter diep… Een gigantisch dikke baars die nog niet afgepaaid was, maar wel 49 centimeter haalde… Elke keer wanneer je denkt dat het niet beter wordt en je blijft beten krijgen, dan is dit een moment waarop je even alles vergeet.
Het was al heel laat maar maakten toch nog één drift. We waren ongeveer weer twee minuten aan het driften toen ik een snoekbaars van meer dan 70 centimeter aan de lijn kreeg, en net toen ik de vis uit het water haalde, kreeg Hugo ook een snoekbaars aan de lijn. Ik kreeg nog enkele aanbeten die resulteerden in de mooiste snoekbaarzen van de sessie. Ook gewoon bizar dat de grotere snoekbaarzen voornamelijk werden gevangen op de twitchbaits. Saillant detail: je voelt een hardere beet dan dat je krijgt bij het traditionele verticalen.
Zo zie je maar dat je altijd moet doorzetten als je een dag inplant om te gaan vissen, zoals wij hebben gemerkt in deze sessie. Twitchbaiten op de ondieptes is een visserij die ik iedereen kan aanraden. Nog een laatste tip die ik kan meegeven, is dat je zorgt dat je een hengel hebt die niet een te slappe top heeft. Dit kan ervoor zorgen dat je de twitchbait niet de actie kunt geven die je wilt. Een goede keuze hiervoor is de SG6 Vertical van 12-33 gram, 206 cm. Het fijne aan deze hengel is dat je hem zowel voor verticaalvissen als voor twitchbaiten kunt gebruiken.
Zo zie je maar weer Roofmeisters dat doorzetten soms enorm beloond kan worden, zeker als je iets compleet anders gaat doen dan wat je de hele dag al deed! Volg HIER Rob op Instagram.