Wat te doen als snoekbaars passief is? Jouke Jansma laat het ons zien

Mooi om met die echte oude rotten van de scene op pad te gaan. Mannen die het roofvissen groot hebben gemaakt in ons land, die je niets meer uit hoeft te leggen, andersom in overtreffende trap. Jouke Jansma van Daiwa is daar geen uitzondering op en het was weer een hele eer om bij deze nestor aan boord te stappen.

Tekst Sjoerd Beljaars, beeld Bo Staartjes

Dit is de tijd, nu moet je aantallen vangen, in het najaar heb je de grootste kans om je pr te verbreken… In de herfst moet je scoren, hoe dan ook. Je zou er een minderwaardigheidscomplex van oplopen als het niet lukt. Persoonlijk vind ik het allemaal zo makkelijk niet in deze tijd. We hebben met Roofmeister dan ook enkele zuper taaie sessies achter de rug in het zogenaamde jaargetijde van weleer.

Met de mistflarden nog op het water vroeg op pad. De beste tijd voor zander? Vroeg!

Mijn grootste euvel, waar moet ik in vredesnaam die vis zoeken nu? In de zomer weten we in hoofdzaak dat roofvis geneigd is te spreiden, in de winter hokken ze samen in luwtes om weerstand te bieden tegen de kou en in het voorjaar zoeken ze ondieptes op voor kinky spelletjes onderling. De herfst? Lastig lastig.

Zoeken naar de eerste stekken.

Daarbij een hoofdrol voor de Element fishfinder van Raymarine.

Onlangs heeft Jouke Jansma van Daiwa ons meer op weg geholpen. Bij dit icoon in de roofvisscene zul je niet snel vraagtekens boven het hoofd zien rijzen. En ook deze keer niet. Het plan, een stevig potje verticalen op snoekbaars met natuurlijk de hamvraag: Op welke stekken??? Waar moet je het zoeken in deze tijd?

Icoon Jouke Jansma!

Het antwoord is er een van je reinste clichés. Zoek de aasvis! Oh ja joh?! Dat weten we bij roofvis. Maar dan nog steeds is dat iets dat altijd ffies goed in het mensenbrein moet doordringen, voordat er naar gehandeld wordt. Net als dat je weet dat vet vreten slecht is, maar dat je toch die driedubbele BicMac naar binnenwerkt.  Dat je weet dat je voor appen in de wagen torenhoge boetes krijgt, maar toch even dat berichtje stuurt naar je maatje. Zo ook willen we bij het roofvissen soms de vuistregels verzuimen na te leven.

Verticalen is fingerspitze Gefühl.

Aasvis zoeken dus en oude rot Jouke Jansma weet dat als geen ander voor elkaar te krijgen met zijn Raymarine Element fishfinder. We vissen op een van zijn favoriete wateren en eigenlijk weet hij al waar hij ze kan vinden. Typerend volgens Jouke in deze tijd van het jaar zijn de langgerekte scholen, in tegenstelling tot de compacte concentraties in de winter. Ook lijken ze in beweging te zijn, zij het langzaam, richting de uiteindelijke overwinteringsplekken en zich met name redelijk dicht tegen de bodem te bevinden.

In het vizier

Het duurt niet lang of Jouke weet zo’n stek te vinden. Niet diep met nog geen 5 meter water en hij laat ook de overduidelijke signalen van snoekbaars zien. Lekker langgerekt en daarom ideaal voor lange drifts. Toch ligt deze vandaag wel erg strak tegen de bodem en dat kan zomaar betekenen dat ze niet op en top gretig zijn.

Dit beeld kwamen we vaker tegen over langere stukken…

Snoekbaars toch strak tegen de bodem vaak.

Ook mooi, de SideVision van Raymarine. Feitelijk stuur je het echo signaal naar beneden en laat je het daar zich naar weerszijden uitvouwen over de bodem.

Ook hier weer een automatisme wat zich in ons geworsteld heeft. Is de vis passief, dan willen we ons kunstaas traag aanbieden. Toch gaat Jouke tegendraads en geeft gas, nou ja elektronisch dan met de fronttroller. Hij houdt er zogezegd goed de vaart in met het verticalen, beduidend sneller dan de andere boten die we deze dag op het water zien. Het druist in tegen mijn overtuiging.

KEBENG! 80 cm bronsgoud voor Jouke!

Een snellere drift vraagt natuurlijk om zwaardere loodkoppen…

Vis die er geen zin in heeft, maar dan juist trekken we de shads snel langs hun neus. Toch is het geen gekke gedachte, op deze manier geven we ze nagenoeg 0 bedenktijd en moeten ze handelen uit impulsiviteit. Op je luie reet blijven liggen of toch ff snel uithalen naar die snack die razendsnel voorbij raast. Of, misschien is het geen aasdrang, maar agressie en haalt zo’n snel gevoerd stukje kunstaas het bloed onder zijn nagels vandaan.

De meeste aasvis vonden we op zo’n 3 tot 5 meter diepte, vrij dicht onder de kant.

Hoe dan ook, Joukes spelletje werkt! En hoe?! Ze knallen vol overgave op onze shads. Natuurlijk houden we ook de ‘concurrentie’ op het water in de gaten en daar zien we zelden iets gebeuren op de boot. Het heeft volgens Jouke alles te maken met de snelheid, waarmee ze drift in zetten.

Prachtig als puzzelstukjes ineen vallen.

Saillant detail, de ‘dode hengel’ levert deze dag nauwelijks vis op. Bewijs dat een trage, passieve aasvoering niet werkt op dat moment?

Wij vangen respectabele aantallen, maar het allermooiste… het zijn uit de kluiten gewassen snoekbaarzen, slechts hier en daar een kleintje. Houd je vast, Jouke pakt een beauty van exact 80 cm en ik een van 78 cm. Te midden van al het pelagisch geweld wat ons anno nu om de oren vliegt, zou je bijna vergeten hoe mooi en indrukwekkend deze vissen zijn.

Ik weet nog dat ik terug naar huis reed met een big smile van heb ik jou daar. Wat een feest, net alsof je die aanbeten nog steeds in je arm voelt. Love it! Hopelijk kun jij zaterdagmiddag met ons meegenieten, want dan gaat de video van deze dag LIVE om 16:00 uur!