Zo vang je black bass op het Gardameer in Italië – Deel II

Onze topper Sander Paans is deze zomer aan het Gardameer geweest in Italië, hij kon weinig Nederlandse informatie vinden over het vissen op black bass in dit enorme meer. Hij trok de stoute schoenen aan en ging een goede poging wagen! Lees nu in drie delen hoe hem dit is afgegaan! Lees HIER deel I. 

Door Sander Paans

Die eerste drie vissen wakkerden het black bass vuurtje bij mij aan. Snel was ik weer even een paar uurtjes weg bij de familie om wat worpjes te maken, maar dit viel enorm tegen. Geen aanbeet, geen tik, helemaal niks. Ook niet de tweede sessie er achteraan. Die tweede sessie besloot ik een ander deel te bevissen, vanaf de camping tot aan de grote haven van Peschiera del Garda. Verder kan niet, want overal staan gele bordjes dat vissen verboden is. Zeggen dat je ze niet gezien hebt is eigenlijk onmogelijk, want ze hangen rond op iedere goed ogende stek!

Tuurlijk ligt het vol op de plekken waar je niet mag vissen.

Ik besloot via Instagram een berichtje te plaatsen en kreeg al snel contact met Stein Honders, ook een oude Roofmeister! Bleek dat hij op zes km van mij vandaan zat en ook al op black bass had gevist. Hij vond ze wel in de havens en vertelde mij een sessie te hebben gehad van vijftien vissen in twee uurtjes op een Carolina rig. Helaas lukte het niet om samen nog een momentje te plannen, wel kreeg ik van hem de tip om de haventjes uit te vissen.

Gaat mijn zoon er ook één vangen?

De vakantie begon voor mij op zijn eind te lopen dus ik moest snel nog wat uurtjes gaan prikken om nog ergens een black bass te kunnen vangen. Justin, mijn zoon van 11 wilde ook graag een black bass vangen. Hij vond dat wel gaaf, een vis die in Nederland niet te vangen is. We besloten om de wekker vroeg te zetten en om wat vroeger aan het water te staan. Om 7:30 uur broodjes halen bij de Lidl en daarna tien minuten rijden naar Stein zijn haventje.

Eens zien of het Justin ook gaat lukken!

Daar aangekomen zagen we al snel wat kleinere black bass zwemmen, de grootste rond de 20 cm. De vissen reageerden helaas bijna nergens op. Met pijn en moeite kreeg ik een enkele aanbeet op de Senko worm, maar die waren ook niet vastberaden, wat resulteerde in missers. De kreeftjes op de C-rig negeerden ze compleet. Wel zag ik in dit haventje een mooie waterslang zwemmen. Volgens campinggasten ging dit om een dobbelsteenslang, die hadden ze al eerder gezien. Een waterslang en familie van de ringslang.

Een slangetje kwam even hallo zeggen.

Terwijl we stonden te gooien, parkeerde er een auto achter ons. De drie mannen bleken speervissers te zijn en werden opgehaald door een Zodiac. Met eentje had ik even een kort gesprek in gebrekkig Engels. Het bleek dat ze op snoek gingen vissen waarbij de man mij vol trots het scherm van zijn telefoon liet zien. Een schitterend getekende Garda snoek met een marmering die ze alleen in Italië kennen van zeker 125 cm – 130 cm lang, gedood door een speer, en hangend in de kieuwgreep van de visser. Lachend als een boer met kiespijn stamelde ik alleen: “Wow big pike!” waarbij de man mij vrolijk lachend en knikkend aan keek. Wat is catch and release dan ingeburgerd in ons kleine landje… Op Google Maps zag ik een kleine 6km verder een ander haventje en besloot om hier naartoe te gaan.

Een tweede haven proberen dan maar

De verwachting was hoog toen ik op het eerste plekje twee black bass zag liggen. Ik liet Justin naar een makkelijkere plek lopen waar hij goed kon inwerpen en zelf bestookte ik de bass die ik zag liggen. Ze negeerden de Senko worm alleen compleet. Kort hierna hoorde ik Justin ineens roepen dat hij vis eraan had. Voordat ik me omgedraaid had stond zijn hengel alweer recht. Waar hij stond te gooien lagen planten onder water waardoor mijn eerste gedachte was dat hij in de planten zat. Ik had Justin een Texas rig gegeven met een 3 grams loodje en een paarse Rozemeijer creature bait eraan.

Prachtige haventjes, hier moesten we toch wat kunnen vangen?!

De gedachte hierachter was dat het loodje in de planten zou kunnen zakken en het kreeftje op de planten kon blijven hangen. Terwijl ik rustig naar Justin toe liep, zag ik hem ineens aanslaan en hard “JA!” roepen, gevolgd door een black bass die uit het water sprong. Krijg nou de… Hij had dezelfde worp gemaakt en op de plek waar hij de vis loste nu weer een aanbeet. De vis gaf leuk sport op het lichtere hengeltje en sprong een paar keer helemaal het water uit waarna Justin de vis kon landen. Trots als een pauw, maar wat onwennig want hoe hou je die vis nou vast, ging hij op de foto met zijn vangst. Genieten dit!

Een beetje onwennig ging Justin zo trots als een pauw op de foto.

Kort hierna kon ik ook een aanbeet verzilveren op mijn Senko worm en konden we samen op de foto. We merkten dat we een goede spot hadden gevonden, want Justin kreeg op zijn creature bait meerdere aanbeten en wist er ook meerdere te landen. Ik probeerde de rest van de haven uit en ving nog her en der een visje. Niet groot, maar wel leuke actie! Terwijl we over de steiger liepen, zagen we ook hier een mooie waterslang voorbij zwemmen, die nog wat groter was dan de vorige die we zagen.

Justin wist ook nog een schildpad te spotten.

Justin wist ook nog een schildpad te spotten die lag te zonnen op het ondiepe. Nadat de haven was uitgekamd was het inmiddels 10:00 uur en begon de zon aardig warm te worden. We besloten er mee te stoppen en terug naar de camping te gaan.

Zo zie je maar weer, op vakantie kun je ook heerlijk vissen, al is het maar een paar uurtjes. Veel heb je niet nodig om plezier te hebben, stay tuned voor deel III!